Αστικό Δίκαιο ονομάζεται ο κλάδος του Δικαίου, ο οποίος ρυθμίζει τις διαφορές μεταξύ ιδιωτών (“πολιτών”). Αποτελεί τμήμα του Ιδιωτικού Δικαίου. Είναι ο κλάδος του Δικαίου που αναπτύχθηκε πρώτος και σε αυτόν βασίστηκαν οι υπόλοιποι κλάδοι του ιδιωτικού δικαίου. Στην Ελλάδα ρυθμίζεται στον Αστικό Κώδικα και διακρίνεται σε πέντε μέρη:

• τις Γενικές Αρχές Αστικού Δικαίου: το μέρος αυτό περιλαμβάνει γενικούς ορισμούς που αφορούν όλο το Αστικό Δίκαιο, όπως τι είναι φυσικό και νομικό πρόσωπο, τι είναι δήλωση βουλήσεως και δικαιοπραξία, πώς και πότε καταρτίζεται έγκυρα μια σύμβαση (πρόταση, αποδοχή κλπ.), ποιες είναι οι συνέπειες των ελαττωμάτων της βούλησης (πλάνης, απάτης, απειλής) κλπ.
• το Ενοχικό Δίκαιο ρυθμίζει τις ενοχές, δηλαδή τις έννομες σχέσεις με βάση τις οποίες ένα πρόσωπο οφείλει μια παροχή σε ένα άλλο. Δύο είναι τα κύρια αντικείμενα, οι ενοχές από σύμβαση και οι ενοχές από τον νόμο. Το Ενοχικό Δίκαιο ρυθμίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις οφειλέτη και δανειστή μιας παροχής, την ανώμαλη εξέλιξη μιας ενοχής (αδυναμία παροχής, υπερημερία, πλημμελή εκπλήρωση του οφειλέτη), τις επιμέρους συμβάσεις και τις αδικοπραξίες.
• το Εμπράγματο Δίκαιο ρυθμίζει τα απόλυτα δικαιώματα επί πραγμάτων, όπως κυριότητα, νομή, επικαρπία, δουλείες, ενέχυρο, υποθήκη. Το Εμπράγματο Δίκαιο ορίζει ποια είναι τα δικαιώματα αυτά, τι περιεχόμενο έχουν, πώς συστήνονται, πώς μεταβιβάζονται και πώς προστατεύονται.
• το Οικογενειακό Δίκαιο ρυθμίζει τα σχετικά με τον γάμο, τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των συζύγων, τα περί λύσης του γάμου, τη γονική μέριμνα επί των παιδιών, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις γονέων και τέκνων, την υιοθεσία και τα περί διατροφής μεταξύ συζύγων και συγγενών.
• το Κληρονομικό Δίκαιο ρυθμίζει τα περί κληρονομικής διαδοχής, διαθήκης, επαγωγής της κληρονομίας στους κληρονόμους, νόμιμης μοίρας κλπ.