Georgios N. Lampadakis & Associates

Αγωγή αξίωσης στα αποκτήματα μεταξύ συζύγων. Ορισμός αποκτήματος που συνδέεται με την αύξηση της περιουσίας του εναγόμενου συζύγου μεταξύ του χρόνου τέλεσης του γάμου (αρχική περιουσία) και του χρόνου γέννησης της αξίωσης συμμετοχής στα αποκτήματα (τελική περιουσία).Για την εξεύρεση της αξίας των περιουσιακών στοιχείων σε χρήμα, κρίσιμος είναι ο χρόνος της άσκησης της αγωγής. Τεκμήριο συμβολής του δικαιούχου στο 1/3 της αύξησης της περιουσίας του υπόχρεου. Δυνατότητα ανταπόδειξης κατ’ αυτού από έκαστο των διαδίκων αντίστοιχα. Μορφές συμμετοχής του δικαιούχου συζύγου στην αύξηση της περιουσίας του υπόχρεου. Δέχεται έφεση. Υποχρεώνει τον σύζυγο να καταβάλει στην ενάγουσα-σύζυγο το χρηματικό ποσό των €130.000 με τους νόμιμους τόκους (αρ. αποφ. 86/2025 Εφετείου Δωδεκανήσου δημοσιευμένη στην ΤΠΝ ΝΟΜΟΣ)

Posted: 7 Οκτωβρίου 2025

(Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ)
Αγωγή συμμετοχής στα αποκτήματα μεταξύ συζύγων. Η άνω αξίωση μπορεί να ασκηθεί επί αμετάκλητης λύσης ή ακύρωσης γάμου αλλά κατ’ αναλογική εφαρμογή του άρθρου 1400 ΑΚ και επί συμπλήρωσης υπερδιετούς διάστασης της εγγάμου συμβιώσεως των συζύγων. Στοιχεία βασίμου αξίωσης. Ορισμός αποκτήματος που συνδέεται με την αύξηση της περιουσίας του εναγόμενου συζύγου μεταξύ του χρόνου τέλεσης του γάμου (αρχική περιουσία) και του χρόνου γέννησης της αξίωσης συμμετοχής στα αποκτήματα (τελική περιουσία). Στην άνω αύξηση δεν εντάσσεται ότι απέκτησε ο υπόχρεος σύζυγος κατά την διάρκεια του γάμου από δωρεά, κληρονομιά και κληροδοσία αντίστοιχα. Επίσης εξαιρούνται από την έννοια του αποκτήματος ότι ανήκε στον υπόχρεο προ του γάμου αλλά και απαιτήσεις που εισέπραξε διαρκεία του γάμου αλλά από έννομες σχέσεις που προυπήρχαν αυτού. Κατ’ εξαίρεση απόκτημα αποτελούν τα κέρδη που εισέπραξε ο υπόχρεος σύζυγος βάσει επωφελέστερης αξιοποίησης στοιχείων της αρχικής του περιουσίας με την συνεισφορά του δικαιούχου συζύγου. Η ύπαρξη αρχικής περιουσίας δεν αποτελεί στοιχείο του ορισμένου της αγωγής αλλά ένσταση του υπόχρεου συζύγου. Ο τελευταίος δύναται επίσης να αιτηθεί την αφαίρεση εκ της τελικής περιουσίας του αντίστοιχου παθητικού αυτής. Κρίσιμος χρόνος υπολογισμού της τελικής περιουσίας επί λύσης ή ακύρωσης του γάμου άλλως επί υπερδιετούς διαστάσεως. Για την εξεύρεση της αξίας των περιουσιακών στοιχείων σε χρήμα, κρίσιμος είναι ο χρόνος της άσκησης της αγωγής. Τεκμήριο συμβολής του δικαιούχου στο 1/3 της αύξησης της περιουσίας του υπόχρεου. Δυνατότητα ανταπόδειξης κατ’ αυτού από έκαστο των διαδίκων αντίστοιχα. Μορφές συμμετοχής του δικαιούχου συζύγου στην αύξηση της περιουσίας του υπόχρεου. Μεταξύ αυτών η παροχή υπηρεσιών εντός της οικογενειακής στέγης αλλά και επιμέλειας και ανατροφής των τέκνων στο βαθμό που αυτές υπερβαίνουν την υποχρέωση συνεισφοράς των συζύγων στην αντιμετώπιση των οικογενειακών αναγκών. Διαδικασία χρηματικής αποτίμησης των άνω υπηρεσιών που απαιτείται μόνο όταν βάση της αγωγής είναι η πραγματική και όχι η τεκμαρτή συμβολή του ενάγοντος συζύγου στην αύξηση της περιουσίας του εναγομένου. Ορισμένο αγωγής σε εκάστη των περιπτώσεων. Σφάλμα του πρωτόδικου δικαστηρίου που έκρινε αόριστη την αγωγή ως προς την πραγματική συμβολή της ενάγουσας, δέχθηκε ως βάσιμη την ένσταση αφαίρεσης του παθητικού της τελική περιουσίας και επιδίκασε στην ενάγουσα μειωμένο ποσό. Απορρίπτει έφεση εναγομένου. Δέχεται έφεση εκκαλούσας – ενάγουσας και εξαφανίζει την 78/2023 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου. Κρατεί και δικάζει. Δέχεται εν μέρει αγωγή.

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ
86/2025

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Κατέχη, Εφέτη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος Εφετών Δωδεκανήσου και από τη Γραμματέα Δέσποινα Μαυροειδή.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 8 Μαρτίου 2024, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Της εκκαλούσας : ……….. του ………., κατοίκου …….. Ρόδου, με ΑΦΜ ……. ΔΟΥ …….., την οποία εκπροσώπησε ο πληρεξούσιός της δικηγόρος Γεώργιος Λαμπαδάκης (AM ΔΣ Ρόδου 414) βάσει δηλώσεως.

Του εφεσιβλήτου: ……….. του …….., κατοίκου Ρόδου, οδός ………., με ΑΦΜ …….. ΔΟΥ …….., ο οποίος εμφανίστηκε στο ακροατήριο με την πληρεξούσιά του δικηγόρο Α.Κ. (AM ΔΣ Ρόδου 542).

Του εκκαλούντος: ………. του ………, κατοίκου Ρόδου, οδός …….., με ΑΦΜ …… ΔΟΥ ……, ο οποίος εμφανίστηκε στο ακροατήριο με την πληρεξούσιά του δικηγόρο Α.Κ. (AM ΔΣ Ρόδου 542).

Της εφεσίβλητης: ……… του ……, κατοίκου …….. Ρόδου, με ΑΦΜ ……. ΔΟΥ ……., την οποία εκπροσώπησε ο πληρεξούσιός της δικηγόρος Γεώργιος Λαμπαδάκης (AM ΔΣ Ρόδου 414) βάσει δηλώσεως.

Η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα-εφεσίβλητη ζήτησε να γίνει δεκτή η από 4/2/2022 αγωγή της, η οποία κατατέθηκε στη γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ειδικής πινακίου μονομελές οικογενειακών – περιουσιακών διαφορών …./4-2-2022. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 78/2023 απόφασή του, με την οποία η αγωγή έγινε εν μέρει δεκτή. Ήδη, α) η εκκαλούσα με την από 31/7/2023 έφεσή της, η οποία κατατέθηκε στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../31-7-2023 και ακολούθως προσδιορίστηκε προς συζήτηση από τη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου (…../2023) για τη δικάσιμο της 8/12/2023, κατά την οποία αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και εγγράφηκε στο πινάκιο και β) ο εκκαλών με την από 23/11/2023 έφεσή του, η οποία κατατέθηκε στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …/8-1-2024 και ακολούθως προσδιορίστηκε προς συζήτηση από τη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου (…/2024) για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και εγγράφηκε στο πινάκιο, προσβάλλουν την απόφαση αυτή.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο παραστάθηκε μόνο η πληρεξούσια δικηγόρος του εφεσιβλήτου-εκκαλούντος, η οποία κατέθεσε προτάσεις και ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σ’ αυτές, ενώ ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εκκαλούσας-εφεσίβλητης δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο, αλλά κατέθεσε στις 6/3/2024 τις προβλεπόμενες από το άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ με ίδια ημερομηνία δύο (2) μονομερείς δηλώσεις και προκατέθεσε προτάσεις.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Οι κρινόμενες εφέσεις και δη : Α) η πρώτη από 31/7/2023 (αρ. κατ. …../31-7-2023) έφεση της εν μέρει ηττηθείσας πρωτοδίκως ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας-εφεσίβλητης και Β) η δεύτερη από 23/11/2023 (αρ. κατ. …/8-1-2024) έφεση του εν μέρει ηττηθέντος πρωτοδίκως εναγομένου και ήδη εφεσιβλήτου-εκκαλούντος κατά της υπ’ αριθμ. 78/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, αντιμωλία των διαδίκων επί της από 4/2/2022 (αρ. κατ. …/4-2-2022) αγωγής, αρμοδίως φέρονται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, κατ’ άρθρο 19 περ. α’ ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 4 παρ. 2 ν. 3994/2011, αφού αυτές ασκήθηκαν, δηλαδή κατατέθηκαν από τους εκκαλούντες στη γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, στις 31/7/2023 και 8/1/2024, αντίστοιχα, όπως προκύπτει από τις παρά πόδας των εφετήριων δικογράφων υπ’ αριθμ. …../2023 και …/2024 εκθέσεις της γραμματέως του δικαστηρίου αυτού (Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου) και πρέπει να συνεκδικαστούν, λόγω της μεταξύ τους πρόδηλης συνάφειας (άρθρο 524 παρ. 1 εδ. α’ σε συνδ. με άρθρα 31 και 246 ΚΠολΔ), ως στρεφόμενες κατά της αυτής απόφασης και υπαγόμενες στην ίδια ως άνω ειδική διαδικασία, η δε διαφορά τους πηγάζει από την αυτή έννομη σχέση και η συνεκδίκασή τους επιβάλλεται, ώστε να επιταχυνθεί η διεξαγωγή της δίκης και να επέλθει μείωση των εξόδων, κυρίως όμως για να αποτραπεί η έκδοση αντιφατικών αποφάσεων (ΑΠ 1843/2007, ΜΕφΑΘ 1483/2016, ΜΕφΘεσ 742/2016, ΜΕφΠατρ 105/2016, ΕφΠειρ 810/2009, ΕφΛαμ 69/2007, ΕφΚρητ 114/2009, ΕφΔωδ 6/2006 ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ 5190/2000 ΑρχΝ 2001. 239). Έχουν ασκηθείνομοτύπως και εμπροθέσμως σύμφωνα μετά άρθρα495, 511, 513 παρ. 1 εδ. α’ στοιχ. β’, 516 παρ. 1, 517 εδ. α’, 518 παρ. 2 σε συνδ. με άρθρ. 144επ., 520 παρ. 1 και 591 ΚΠολΔ και, συνεπώς, παραδεκτώς κατ’ άρθρο 532 ΚΠολΔ, καθόσον από τα στοιχείατης δικογραφίας δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλούμενης υπ’ αριθμ. 78/2023 απόφασης, ενώ εξάλλου μέχρι την άσκηση των εφέσεων (στις 31/7/2023 και 8/1/2024, αντίστοιχα) δεν παρήλθε η προβλεπόμενη στη διάταξη του άρθρου 518 παρ. 2 ΚΠολΔ [όπως η διάταξη αυτή ισχύει μετά την αντικατάστασή της από το άρθρο 1 άρθρο τρίτο του ν. 4335/2015 (ΦΕΚ 87/τ.Α’/23-7-2015 με έναρξη ισχύος από 1/1/2016 για τα κατατεθειμένα από 1/1/2016 ένδικα μέσα κατ’ άρθρο 1 άρθρο ένατο παρ. 2 του ν. 4335/2015)] καταχρηστική προθεσμία των δύο (2) ετών από τη δημοσίευση της προσβαλλόμενης υπ’ αριθμ. 78/2023 απόφασης (2/3/2023). Σημειώνεται ότι κατά το χρόνο άσκησης των εφέσεων η υποχρέωση καταβολής παράβολου, σύμφωνα με την παρ. 3 εδ. τελευτ. του άρθρου 495 ΚΠολΔ [όπως ισχύει μετά την τροποποίηση και αντικατάσταση του άρθρου αυτού (495) με το άρθρο 1 άρθρο τρίτο ν. 4335/2015 (ΦΕΚ 87/τ.Α’/23-7-2015), που σύμφωνα με το άρθρο 1 άρθρο ένατο παρ. 2 του ίδιου νόμου εφαρμόζεται για τα κατατεθειμένα από 1/1/2016 ένδικα μέσα και αγωγές και με τα άρθρα 35 παρ. 2 και 45 ν. 4446/2016 (ΦΕΚ 240/τ.Α/22-12-2016) με έναρξη ισχύος από 23/1/20.17], δεν ίσχυε για τις οικογενειακές διαφορέςτου άρθρου 592 παρ. 1 και 3 ΚΠολΔ, μεταξύ των οποίων και αυτές που αφορούν στην αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα, υπαγόμενη στις περιουσιακές διαφορές που απορρέουν από τη σχέση των συζύγων (άρθρο 592 παρ. 3 περ. δ’ ΚΠολΔ), όπως η προκειμένη περίπτωση (ΑΠ 236/2024 ΝΟΜΟΣ). Πρέπει επομένως, οι ανωτέρω ένδικες εφέσεις να γίνουν τυπικά δεκτές (άρθρο 532 ΚΠολΔ) και να ερευνηθούν περαιτέρω κατ’ ουσίαν, ήτοι ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων τους (άρθρα 522 και 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), κατά την ίδια ως πρωτοδίκως ειδική διαδικασία.

Κατά την παρ. 1 του άρθρου 1400 ΑΚ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 15 του ν. 1529/1983, “Αν ο γάμος λυθεί ή ακυρωθεί και η περιουσία του ενός συζύγου έχει, αφότου τελέσθηκε ο γάμος, αυξηθεί, ο άλλος σύζυγος, εφόσον συνέλαβε με οποιονδήποιε τρόπο στην αύξηση αυτή, δικαιούται να απαιτήσει την απόδοση μέρους της αύξησης το οποίο προέρχεται από τη δική του συμβολή. Τεκμαίρεται ότι η συμβολή αυτή ανέρχεται στο ένα τρίτο της αύξησης, εκτός αν αποδειχθεί μεγαλύτερη ή μικρότερη ή καμία συμβολή» και κατά την παρ. 3 του ίδιου άρθρου «Στην αύξηση της περιουσίας των συζύγων δεν υπολογίζεται ό,τι αυτοί απέκτησαν από δωρεά, κληρονομιά ή κληροδοσία ή με διάθεση των αποκτημάτων από αυτές τις αιτίες». Ο λόγος είναι προφανής, αφού στις τελευταίες αυτές περιπτώσεις δεν υπάρχει συμβολή του άλλου συζύγου. Λαμβανομένου δε υπόψη του σκοπού της πιο πάνω διάταξης, ως δωρεά πρέπει να νοηθεί οποιαδήποτε απόκτηση οφέλους από χαριστική αιτία (ΑΠ 362/2022 και 588/2020 https://www.areiospagos.gr). Όμως αν μετά την απόκτηση τέτοιων περιουσιακών στοιχείων από τον έναν των συζύγων ο άλλος σύζυγος συμβάλλει στην κερδοφόρα αξιοποίησή τους, πρέπει στην έκταση αυτή τα σωζόμενα κέρδη να συνυπολογιστούν στην τελική περιουσία του υπόχρεου συζύγου ως απόκτημα οφειλόμενο στη συμβολή του δικαιούχου συζύγου (ΑΠ 817/2013 https://www.areiospagos.gr). Κατά την παρ. 2 του ίδιου άρθρου «Η προηγούμενη παράγραφος εφαρμόζεται αναλογικά και στην περίπτωση διάστασης των συζύγων που διάρκεσε περισσότερο από τρία χρόνια». Ως αύξηση νοείται όχι μία συγκεκριμένη κτήση, αλλά η διαφορά που υπάρχει στην περιουσιακή κατάσταση του υπόχρεου σε δύο διαφορετικά χρονικά σημεία, ήτοι κατά την τέλεση του γάμου (αρχική περιουσία) και κατά το χρόνο που γεννάται η αξίωση για συμμετοχή στα αποκτήματα (τελική περιουσία). Από τη σύγκριση της αξίας αυτών, αναγομένης σε τιμές του χρόνου της έγερσης της αγωγής, θα κριθεί αν υπάρχει αύξηση της περιουσίας του ενός συζύγου που να δικαιολογεί την αξίωση του άλλου για συμμετοχή στα αποκτήματα. Προς υπολογισμό της τελικής περιουσίας, με την έννοια του καθορισμού των περιουσιακών στοιχείων που την αποτελούν, κρίσιμος χρόνος θεωρείται, στη μεν περίπτωση της τριετούς διάστασης (κατά την οποία προϋποτίθεται ότι ο γάμος δεν έχει ακόμη λυθεί ή ακυρωθεί), ο χρόνος της συμπλήρωσης της τριετούς διάστασης (ΑΠ 1548/2022, ΑΠ 1646/2018 https://www.areiospagos.gr), στη δε περίπτωση λύσης ή ακύρωσης του γάμου με δικαστική απόφαση, ο χρόνος κατά τον οποίο η απόφαση αυτή έγινε αμετάκλητη. Για την περαιτέρω όμως αναγωγή σε χρήμα των περιουσιακών αυτών στοιχείων, δηλαδή για την εξεύρεση της αξίας τους σε χρήμα, κρίσιμος, σε κάθε περίπτωση, είναι ο χρόνος της παροχής έννομης προστασίας, ήτοι ο χρόνος άσκησης της αγωγής (ΑΠ 1284/2021, ΑΠ 526/2015 https://www.areiospagos.gr). Ειδικότερα, για το στοιχείο της αύξησης λαμβάνεται υπόψη το σύνολο της περιουσιακής κατάστασης του υποχρέου, ώστε, από τη σύγκριση αυτής κατά το χρονικό σημείο τέλεσης του γάμου (αρχική περιουσία) προς εκείνη που υφίσταται κατά το χρονικό σημείο γέννησης της αξίωσης (τελική περιουσία), να προκύπτει αύξηση (ΑΠ 1316/2017, ΑΠ 492/2017 https://www.areiospagos.gr). Η τυχόν ύπαρξη αρχικής περιουσίας ή στοιχείων που την διαφοροποιούν, αποτελεί βάση ένστασης, που προβάλλεται και αποδεικνύεται από τον εναγόμενο. Έτσι, δεν αποτελεί απόκτημα με την προαναφερθείσα έννοια οτιδήποτε αποκτήθηκε από το σύζυγο πριν από την τέλεση του γάμου, ή, κατά τη διάρκεια μεν αυτού, από αιτία όμως που προϋπήρχε, όπως αυτό συμβαίνει σε περίπτωση είσπραξης από το σύζυγο διαρκούντος του γάμου μιας απαίτησης, η αιτία της οποίας είχε γεννηθεί πριν από την τέλεσή του. Ο δικαιολογητικός λόγος της προαναφερόμενης εξαίρεσης είναι ο ίδιος που αποκλείει τον υπολογισμό στα αποκτήματα των αποκτηθέντων από δωρεά, κληρονομιά ή κληροδοσία και συνίσταται στο ότι σε όλες αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει συμβολή του άλλου συζύγου. Εάν όμως ένα περιουσιακό στοιχείο που απέκτησε ο σύζυγος από προϋπάρχουσα του γάμου αιτία, αξιοποιήθηκε κατά τη διάρκεια αυτού, θεωρείται απόκτημα και εφόσον ο άλλος σύζυγος συνέβαλε στην εν λόγω αξιοποίηση, έχει, συντρεχουσών και των λοιπών προβλεπομένων από την προαναφερθείσα διάταξη προϋποθέσεων, αξίωση συμμέτοχης στην εκ μέρους της επαύξηση της περιουσίας του υπόχρεου συζύγου (ΑΠ 1697/2018 https://www.areiospagos.gr). Σε ό,τι αφορά τις τιμές υπολογισμού των περιουσιακών στοιχείων (π.χ. ενός ακινήτου), όταν αυτό υπάρχει στην (αρχική) περιουσία και στο χρόνο γέννησης της αξίωσης (τελική περιουσία), για να αποφεύγονται οι τιμαριθμικές και πλασματικές αυξήσεις, γίνεται δεκτό ότι υπολογίζονται, τα ακίνητα κυρίως, με τις ίδιες τιμές που υπολογίζονται και στην τελική περιουσία ή δεν υπολογίζονται καθόλου, εφόσον δεν συγκαταλέγονται στην αύξηση (περιουσιακό στοιχείο κατά την τέλεση του γάμου και κατά τη λύση του γάμου)(Α. Κοτζάμπαση, Εγχειρίδιο Οικογενειακού Δικαίου, έκδ. 3η, 2023, παρ. 13, σελ. 112 σε sakkoulas-online). Κατά το χρόνο δε γέννησης της αξίωσης απαιτείται να διατηρείται η αύξηση της περιουσίας που έγινε με τη συμβολή του δικαιούχου συζύγου (ΑΠ 182/2021, ΑΠ 3/2016 https://www.areiospagos.gr), ενώ οι ενδιάμεσες μεταβολές της αρχικής περιουσίας του υπόχρεου συζύγου δεν επιδρούν προσδιορισμό της τελικής περιουσίας και συνακόλουθα του αποκτήματος 363/2022, ΑΠ 804/2020, ΑΠ 1478/2017 https://www.areiospagos.gr). Η συμβολή του δικαιούχου συζύγου στην αύξηση της περιουσίας του υπόχρεου συζύγου, υπό την έννοια των διατάξεων του άρθρου 1400 ΑΚ, μπορεί να συνίσταται όχι μόνο στην παροχή κεφαλαίου με οποιαδήποτε μορφή, αλλά και στην παροχή υπηρεσιών αποτιμώμενων σε χρήμα, ακόμη και υπηρεσιών, οι οποίες παρέχονται στον συζυγικό οίκο για την επιμέλεια και ανατροφή των τέκνων, όταν και κατά το μέτρο που αυτές δεν επιβάλλονται από την κατά τα άρθρα 1389 και 1390 ΑΚ υποχρέωση συνεισφοράς στην αντιμετώπιση των οικογενειακών αναγκών, κατά το οποίο ο υπόχρεος σύζυγος έμεινε απερίσπαστος από την εκπλήρωση της αντίστοιχης υποχρέωσής του σε συνεισφορά στην αντιμετώπιση των οικογενειακών αναγκών και έτσι εξοικονόμησε δαπάνες και δυνάμεις που συνέβαλαν στην επαύξηση της περιουσίας του (ΑΠ 1550/2018, ΑΠ 1978/2014 https://www.areiospagos.gr). Συγκεκριμένα, κατά τη διάταξη του άρθρου 1389 ΑΚ οι σύζυγοι έχουν την υποχρέωση να συνεισφέρουν από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του, για την αντιμετώπιση των αναγκών της οικογένειας και η συνεισφορά αυτή γίνεται με οποιοδήποτε τρόπο, όπως με την προσωπική εργασία, τα εισοδήματά τους και την περιουσία τους, και κατά τη διάταξη του άρθρου 1390 του ιδίου Κώδικα στην υποχρέωση του προηγούμενου άρθρου περιλαμβάνονται η αμοιβαία υποχρέωση των συζύγων για διατροφή τους, η κοινή υποχρέωση για διατροφή των τέκνων τους και γενικά η υποχρέωση για συμβολή τους στη λειτουργία του κοινού οίκου. Το μέτρο της υποχρέωσης προσδιορίζεται ανάλογα με τις συνθήκες της οικογενειακής ζωής και η εκπλήρωσή της γίνεται με τον τρόπο που επιβάλλει η έγγαμη συμβίωση (ΑΠ 182/2021 https://www.areiospagos.gr). Η αποτίμηση όμως των υπηρεσιών του ενάγοντος, με τις οποίες αυτός συνέβαλε στην επελθούσα αύξηση της περιουσίας του εναγόμενου συζύγου του, δεν είναι αναγκαία για το ορισμένο και νόμιμο της αγωγής, όταν αυτή ερείδεται επί της εξ 1/3 τεκμαρτής συμβολής του στα αποκτήματα του συζύγου του ή σε μικρότερο ποσοστό, όπως αντιθέτως απαιτείται όταν η αγωγή στηρίζεται επί της υπερβαίνουσας την τεκμαρτή, πραγματικής συμβολής (ΑΠ 182/2021, ΑΠ 1473/2019 https://www.areiospagos.gr). Μόνο στην τελευταία περίπτωση, για να ληφθούν υπόψη και να υπολογιστούν αυτού του είδους οι υπηρεσίες ως συμβολή στην επαύξηση της περιουσίας του υπόχρεου συζύγου, απαιτείται να γίνεται η κατά το μέρος που υπερβαίνει το επιβαλλόμενο από την υποχρέωση της συνεισφοράς στην αντιμετώπιση των οικογενειακών αναγκών μέτρο χρηματική αποτίμησή τους ή η αποτίμηση των δυνάμεων που εξοικονόμησε από την παροχή τους ο υπόχρεος σύζυγος, εάν προβάλλεται ότι η εξοικονόμηση αυτή συνέβαλε κατά διαφορετικό από την αποτίμηση των υπηρεσιών ποσό στην αύξηση της περιουσίας του υποχρέου, που διαφορετικά δεν θα επιτυγχανόταν χωρίς αυτήν (ΑΠ 1092/2021, ΑΠ 1473/2019, ΑΠ 43/2015, ΑΠ 1280/2014 https://www.are.ospagos.gr). Κατά συνέπεια, οι υπηρεσίες αυτές πρέπει να προσδιορίζονται κατ’ είδος και αξία, τόσο στην αγωγή, όσο και στην απόφαση, μόνο όταν και κατά το μέρος που υπερβαίνουν το μέτρο το επιβαλλόμενο από την υποχρέωση συμβολής στις οικογενειακές ανάγκες (ΑΠ 588/2020, ΑΠ 1059/2014, ΑΠ 566/2014 https://www.areiospagos.gr). Εάν ως συμβολή προβάλλεται η διάθεση κεφαλαίου, δεν αποτελεί στοιχείο της αγωγής και το πώς αποκτήθηκε το κεφάλαιο αυτό, αλλά τούτο θα εκτιμηθεί ως στοιχείο κατά την εκτίμηση των αποδείξεων, αφού είναι προφανές ότι εάν αποδειχθεί ότι καμία πηγή εισοδημάτων και γενικά απόκτησης κεφαλαίου δεν είχε εκείνος που αξιώνει συμμετοχή στα αποκτήματα του άλλου συζύγου, δεν μπορεί να εξαχθεί αποδεικτικό πόρισμα ότι αυτός διέθεσε κεφάλαιο για την αύξηση της περιουσίας του άλλου συζύγου (ΑΠ 1316/2017 https://www.areiospagos.gr). Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι προϋποθέσεις της αξίωσης συμμετοχής στα αποκτήματα του ενός συζύγου από τον άλλο με βάση το άρθρο 1400 ΑΚ είναι: α) η λύση ή ακύρωση του γάμου ή, κατ’ ανάλογη εφαρμογή, η συμπλήρωση τριετούς διάστασης των συζύγων, β) η αύξηση της περιουσίας του ενός των συζύγων κατά τη διάρκεια του γάμου, γ) η συμβολή του άλλου συζύγου στην αύξηση αυτή με οποιονδήποτε τρόπο, περιλαμβανομένης και της υπερβαίνουσας το μέτρο της συνεισφοράς του ενάγοντος συζύγου συμβολής του στις τρέχουσες οικογενειακές δαπάνες, με χρηματικές εισφορές ή εισφορές χρήσης ακινήτου για στέγαση της οικογένειας ή με παροχή προσωπικών υπηρεσιών στην αντιμετώπιση των οικογενειακών εν γένει αναγκών και δ) η αιτιώδης σχέση της συμβολής αυτής προς την αύξηση της περιουσίας του εναγόμενου συζύγου (ΑΠ 804/2020, ΑΠ 492/2017 https://www.areiospagos.gr). Η αντίστοιχη αγωγική αξίωση είναι δυνατόν να στηρίζεται είτε κυρίως, είτε και επικουρικώς σε σχέση με τις αξιώσεις από την παρ. 1 -ου άρθρου 1400 ΑΚ και στην τεκμαρτή συμβολή από την παρ. 1 εδ. β’ του άρθρου 1400 ΑΚ, δηλαδή στο νόμιμο τεκμήριο, οπότε μοναδική προϋπόθεση έχει την επαύξηση της περιουσίας του εναγομένου συζύγου κατά τη διάρκεια του γάμου, την οποία και μόνον ο ενάγων οφείλει να επικαλεστεί και να αποδείξει, προσδιορίζοντας την τυχόν αρχική κατά την τέλεση του γάμου περιουσία του εναγόμενου και την τελική κατά τη λύση ή την ακύρωση του γάμου ή την άσκηση της αγωγής επί τριετούς διάστασης περιουσία του, καθώς και την σε χρήμα αξία αμφοτέρων κατά τον χρόνο άσκησης της αγωγός, οπότε η συμβολή του τεκμαίρεται ότι ανέρχεται στο 1/3 της περιουσιακής επαύξησης, που προκύπτει με την αφαίρεση της αρχικής περιουσίας από την τελική. Άρα, στην περίπτωση αυτή ο ενάγων σύζυγος δεν βαρύνεται με την επίκληση και απόδειξη ούτε της συμβολής του καθεαυτής ούτε του ποσοστού της, υπό την προϋπόθεση βέβαια της επίκλησης και απόδειξης τέτοιας αύξησης της περιουσίας του άλλου συζύγου (ΑΠ 955/2022, ΑΠ 182/2021, ΑΠ 1550/2018 https://www.areiospagos.gr). Επίσης στην περίπτωση αυτή, ο ενάγων σύζυγος δεν βαρύνεται με την επίκληση και απόδειξη, ούτε και του ποσού της οφειλόμενης συνεισφοράς του, αν έχει συμβάλει με παροχές που συνιστούν εκπλήρωση της υποχρέωσης για συνεισφορά στις ανάγκες της οικογένειας, ούτε της αιτιώδους συνάφειας μεταξύ αυτής και της περιουσιακής επαύξησης του εναγομένου (ΑΠ 421/2022, ΑΠ 1155/2017 https://www. areiospagos.gr). Δεν είναι επίσης αναγκαίο για το ορισμένο της αγωγής αυτής να αναφέρεται ότι η συμμετοχή του ενάγοντος συζύγου υπερέβαινε την υποχρέωσή του για συνεισφορά στις ανάγκες της οικογένειας αναλόγως των δυνάμεών του, όπως αυτή (η συνεισφορά) προσδιορίζεται από τη διάταξη του άρθρου 1389 ΑΚ και τις συνθήκες ζωής των διαδίκων, ούτε να προσδιορίζονται οι οικογενειακές ανάγκες, οι δυνάμεις του και συνακολούθως η υποχρέωσή του για συνεισφορά σ’ αυτές και να συγκρίνονται με την επίσης προσδιοριστέα συνολική συμβολή τους, ώστε να προκύπτει διαφορά υπέρ της τελευταίας (συνολικής συμβολής) (ΑΠ 1646/2014 https://www.areiospagos.gr). Ωστόσο, ο εναγόμενος, ως υπόχρεος σύζυγος, του οποίου η περιουσία φέρεται ότι αυξήθηκε με τη συμβολή του ενάγοντος συζύγου, μπορεί να προβάλει, μεταξύ άλλων, και στις δύο περιπτώσεις του άρθρου 1400 ΑΚ, ότι η συμβολή του ενάγοντος ήταν κάτω από το ένα τρίτο ή ότι δεν υπάρχει κάποια συμβολή. Για να γίνει όμως δεκτή η ανυπαρξία συμβολής που αποκλείει την αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα, θα πρέπει ο εναγόμενος σύζυγος, να επικαλεστεί και αποδείξει ότι ο δικαιούχος της αξίωσης συμμετοχής σύζυγος, είτε δεν μπορούσε εκ των πραγμάτων είτε δεν ήθελε να συμβάλει και ότι η επαύξηση της περιουσίας οφείλεται μόνο στον ίδιο (ΑΠ 1451/2022, ΑΠ 421/2022 https://www.areiospagos.gr). Ο ισχυρισμός αυτός του εναγομένου, ενόψει του ότι το καθιερούμενο από το άρθρο 1400 ΑΚ τεκμήριο της συμβολής συμμετοχής στα αποκτήματα κατά το 1/3 ενεργεί και ως προς τους δύο συζύγους, συνιστά, ως προς την απόκρουση του τεκμηρίου, ένσταση (ΑΠ 492/2017, ΑΠ 1899/2014, ΑΠ 1646/2014 https://www.areiospagos.gr), ενώ όσον αφορά τον πραγματικό υπολογισμό αποτελεί αιτιολογημένη άρνηση της αγωγής (ΑΠ 1526/2022, ΑΠ 182/2021, ΑΠ 804/2020, ΑΠ 566/2014 https://www.areiospagos.gr). Δηλαδή, το καθιερούμενο από τη διάταξη του άρθρου 1400 εδ. β’ ΑΚ ως άνω μαχητό τεκμήριο ότι η συμβολή του δικαιούχου συζύγου ανέρχεται στο 1/3 της αύξησης της περιουσίας του υποχρέου, εκτός αν αποδειχθεί μεγαλύτερη ή μικρότερη ή καμία συμβολή, λειτουργεί αμφιμερώς και υπέρ των δύο διαδίκων, με την έννοια ότι αν ο ενάγων ζητήσει με την αγωγή του ποσοστό της αύξησης που αντιστοιχεί σε μεγαλύτερη του 1/3 συμβολή, αυτός υποχρεούται να αποδείξει το μεγαλύτερο του τεκμαρτού ποσοστό της συμβολής του, ενώ ο εναγόμενος μπορεί να προβάλει και να αποδείξει ότι ο ενάγων είχε μικρότερη της τεκμαιρόμενης ή και καμία συμβολή (ΑΠ 182/2021, ΑΠ 588/2020 https://www.areiospagos.gr). Με την ανωτέρω διάταξη δεν καθιερώνεται ιδιαίτερος τρόπος υπολογισμού της αξίωσης σε σχέση με το ποσοστό του τεκμηρίου, αλλά απλώς γίνεται κατανομή του βάρους της απόδειξης με βάση μαχητό τεκμήριο, ενώ η αξίωση συμμετοχής στην επαύξηση της περιουσίας του υπόχρεου συζύγου είναι μία και ενιαία, οποιοδήποτε ποσοστό (μεγαλύτερο ή μικρότερο του τεκμαιρόμενου) συμμετοχής και αν ζητεί με την αγωγή ο δικαιούχος σύζυγος (ΑΠ 1451/2022, ΑΠ 955/2022, ΑΠ 182/2021, ΑΠ 588/2020 https://www.areiospagos.gr). Συνεπώς, εάν ο ενάγων ζητήσει με την αγωγή του μεγαλύτερο του τεκμαιρόμενου ποσοστό και δεν απέδειξε καμία πραγματική συμβολή του με τους τρόπους και κατά την αξία που εκθέτει στην αγωγή, η αγωγή δεν απορρίπτεται εξ ολοκλήρου, αλλά μόνο κατά το πλέον του ενός τρίτου ποσοστό της αύξησης της περιουσίας του εναγομένου, ενώ κατά το αντίστοιχο με το ένα τρίτο ποσό, που καλύπτεται από το τεκμήριο, γίνεται δεκτή, εφόσον ο εναγόμενος δεν επικαλέστηκε ή, εάν επικαλέστηκε, δεν απέδειξε ότι το ποσοστό συμβολής του ενάγοντος στην αύξηση ήταν μικρότερο ή ότι δεν υπήρξε καμία συμβολή του ενάγοντος στην αύξηση της περιουσίας αυτού (εναγομένου). Στην περίπτωση αυτή, ο ενάγων σύζυγος, κατ’ επιτρεπτή ανταπόδειξη, μπορεί να επικαλεστεί και αποδείξει την οποιαδήποτε συμβολή έστω και αν είναι μικρότερη από το 1/3 (ΑΠ 362/2022 https://www.areiospagos.gr). Στον ανωτέρω ισχυρισμό του εναγόμενου συζύγου περί μηδενικής συμβολής, εμπεριέχεται, κατά νομική και λογική αναγκαιότητα, και ο ισχυρισμός ότι η συμβολή του ενάγοντος συζύγου ήταν κάτω από το 1/3 (ΑΠ 182/2021 https://www.areiospagos.gr), αφού ο τελευτάς ισχυρισμός είναι λιγότερο επωφελής για τον εναγόμενο από τον ισχυρισμό του για μηδενική συμβολή του ενάγοντος (ΑΠ 1548/2022 https://www.areiospagos.gr). η ‘ περιουσία του υποχρέου κατά το χρόνο τέλεσης του γάμου (αρχική περιουσία) δεν αποτελεί στοιχείο της βάσης της αγωγής (ΑΠ 825/2015 https://www. areiospagos.gr), ώστε να καθίσταται αυτή αόριστη από την παράλειψη αναφοράς ύπαρξης τέτοιας περιουσίας και των στοιχείων της. Εάν, όμως, ο δικαιούχος σύζυγος εκθέτει στην αγωγή ότι κατά τον χρόνο τέλεσης του γάμου ο υπόχρεος είχε περιουσία, αποτελούμενη από ακίνητα, είναι απαραίτητη η αναφορά της κατά το χρόνο αυτό αξίας τους, ανεξαρτήτως του αν αυτή είναι μεγάλη ή μικρή, καθόσον δεν νοείται “μηδενική” αξία αυτών (ΑΠ 1165/2015 https://www.areiospagos.gr). Η τυχόν ύπαρξη αρχικής περιουσίας ή στοιχείων που την διαφοροποιούν, αποτελεί, όπως προεκτέθηκε, βάση ένστασης, που προβάλλεται και αποδεικνύεται από τον εναγόμενο (ΑΠ 3/2016, ΑΠ 1357/2015 https://www.areiospagos.gr). Έτσι, εάν μεν στην αγωγή αναφέρεται ότι δεν υπήρχε κατά την τέλεση του γάμου των διαδίκων αρχική περιουσία του υπόχρεου συζύγου, ή δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά σχετικά με την αρχική περιουσία αυτού, ο τελευταίος, μπορεί κατ’ ένσταση να επικαλεστεί την ύπαρξη περιουσιακών του στοιχείων κατά την τέλεση του γάμου, ώστε με τον υπολογισμό τους και την αφαίρεση από την τελική περιουσία, να εμφανιστεί μειωμένο ποσό διαφοράς των δύο περιουσιών και συνεπώς μικρότερο ποσό στο οποίο θα υπολογιστεί το τυχόν δικαίωμα αποκτημάτων. Με τον ίδιο σκοπό, ο υπόχρεος, στην περίπτωση που ο δικαιούχος ενάγων αναφέρεται στην ύπαρξη περιουσιακών στοιχείων του υποχρέου, τα οποία αποτελούν αρχική περιουσία αυτού, μπορεί να ισχυριστεί κατ’ ένσταση ότι αντικείμενα της αρχικής περιουσίας δεν είναι μόνο τα αναφερόμενα στην αγωγή, αλλά και άλλα, τα οποία αυτός περιγράφει στον ισχυρισμό του. Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι, εάν ο δικαιούχος σύζυγος, στην περί αποκτημάτων αγωγή του, αναφέρει την ύπαρξη περιουσιακών στοιχείων στον υπόχρεο σύζυγο κατά την τέλεση του γάμου τους, ήτοι την ύπαρξη αρχικής περιουσίας, το δικαστήριο, για να σχηματίσει την κρίση του ως προς το ζήτημα της αύξησης της περιουσίας του υποχρέου κατά τη διάρκεια του γάμου, θα λάβει υπόψη του την ύπαρξη της επικαλούμενης αρχικής περιουσίας αυτού, ανεξάρτητα από την προβολή ισχυρισμού από τον εναγόμενο υπόχρεο σχετικά με την ύπαρξη αρχικής περιουσίας, ή διαφοροποίησης των στοιχείων αυτής που περιλαμβάνονται στην αγωγή (ΑΠ 1841/2017 https://www.areiospagos.gr).

Επίσης, ο εναγόμενος στην εν λόγω αγωγή μπορεί κατ’ ένσταση να ζητήσει, προκειμένου να εξευρεθεί η τελική καθαρή αύξηση της περιουσίας, να αφαιρεθεί το παθητικό αυτής, το οποίο υπάρχει κατά το χρόνο παροχής έννομης προστασίας, δηλαδή κατά το χρόνο της πρώτης συζήτησης της αγωγής (ΑΠ 363/2022, ΑΠ 588/2020, ΑΠ 1316/2017 https://www.areiospagos.gr). Η αξίωση του κάθε συζύγου συμμετοχής στα αποκτήματα είναι καταρχήν ενοχή αξίας (ΟλΑΠ 28/1996), δηλαδή χρηματική ενοχή, αντικείμενο της οποίας αποτελεί η χρηματική αποτίμηση της περιουσιακής αύξησης του υπόχρεου συζύγου, που προέρχεται από τη συμβολή του δικαιούχου άμεση ή έμμεση. Ο κανόνας, όμως, αυτός δεν αποκλείει την εξουσία του δικαστή να διατάξει, δεχόμενος σχετικό αίτημα του ενός ή του άλλου συζύγου, ενοχικώς δε πάντοτε, την απόδοση του ποσοστού της συμβολής του δικαιούχου συζύγου στην αύξηση της περιουσίας του άλλου συζύγου με αυτούσια απόδοση είτε ανάλογου ποσοστού συγκυριότητας επί των αποκτημάτων είτε ορισμένου ή ορισμένων πραγμάτων ίσης αξίας προς το ποσοστό της συ μμετοχής του δικαιούχου στην αύξηση της περιουσίας του άλλου (ΑΠ 1499/2021, ΑΠ 1478/2017 https://www.areiospagos.gr) [ΑΠ 676/2024 https://www,areiospagos.gr].

Στην προκειμένη περίπτωση η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα-εφεσίβλητη άσκησε την από 4/2/2022 (αρ. κατ. …/2022) αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου σε βάρος του εναγομένου και ήδη εφεσιβλήτου-εκκαλούντος, με την οποία εξέθετε ότι με τον εναγόμενο τέλεσε νόμιμο θρησκευτικό γάμο κατά τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, στην ……… Ρόδου στις 25/11/2007, από τον οποίο απέκτησαν δύο (ανήλικα) τέκνα, τον ………. και την ……….., που γεννήθηκαν στις 27/3/2008 και 8/10/2012, αντίστοιχα, ενώ η ενάγουσα είχε ήδη από τον προηγούμενο γάμο της ένα ακόμη τέκνο, την …….., που γεννήθηκε στις 27/6/2001. Ότι ο γάμος τους λύθηκε δυνάμει της υπ’ αριθμ. 85/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, που κατέστη αμετάκλητη στις 13/2/2020. Ότι κατά το χρόνο τέλεσης του μεταξύ τους γάμου ο εναγόμενος είχε τα λεπτομερώς περιγραφόμενα στο αγωγικό δικόγραφο περιουσιακά στοιχεία, συνολικής αξίας 57.479,87 ευρώ, ενώ κατά το χρόνο αμετάκλητης λύσης αυτού, η περιουσία του είχε αυξηθεί ειδικότερα : 1) με την ανοικοδόμηση τριώροφης κατοικίας στη ……. Ρόδου, σε οικόπεδο, όπως προέκυψε μετά από συνένωση, που ήδη ο εναγόμενος εν μέρει κατείχε πριν από το γάμο τους και εν μέρει απέκτησε μετά από αυτόν, που αποτέλεσε την οικογενειακή στέγη, 2) με την απόκτηση ακινήτου, με τα εντός αυτού κτίσματα, στη …… Ρόδου (πλατεία ……), το οποίο συνενώθηκε με το ήδη πριν από το γάμο ευρισκόμενο στην κυριότητα του εναγομένου όμορο ακίνητο, που αποτέλεσε αρχικώς τη συζυγική οικία, 3) με την απόκτηση ακινήτου με τον εντός αυτού πρόχειρο αποθηκευτικό χώρο/χώρο στάθμευσης στη ……… Ρόδου, 4) με την απόκτηση δύο όμορων ακινήτων στη ……. Ρόδου, τα οποία δεν έχουν συνενωθεί, 5) με την ανακαίνιση διαμερίσματος, που ήδη πριν από το γάμο είχε στην κυριότητά του ο εναγόμενος στις εργατικές κατοικίες Ρόδου-περιοχή ………, 6) με την απόκτηση καταστήματος-ηλεκτρολογείου στην πόλη της Ρόδου, επί της οδού ………, όπου στεγάζεται η επιχείρηση του εναγομένου, κατά τα επίσης λεπτομερώς περιγραφόμενα στην αγωγή, συνολικής αξίας 580.000 ευρώ, η οποία δεν διαφοροποιείται κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής και, συνεπώς, αφού αφαιρεθεί από αυτήν η αξία ολόκληρης της αρχικής περιουσίας του, η αποκτηθείσα περιουσία του εναγομένου κατά τη διάρκεια του γάμου αυξήθηκε κατά το ποσό των 522.520 ευρώ. Ότι, κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσής τους, ο εναγόμενος εργαζόταν ως ηλεκτρολόγος αυτοκινήτων και σκαφών, λειτουργώντας κατάστημα παροχής των υπηρεσιών του, αλλά και πώλησης ανταλλακτικών και μπαταριών παντός τύπου, εργασία από την οποία αποκέρδαινε μηνιαίως περίπου το ποσό των 2.000 ευρώ κατά μέσον όρο, ενώ επιπλέον μίσθωνε κατά καιρούς διάφορα ακίνητά του, αποκερδαίνοντας μηνιαίως το ποσό των 500 ευρώ περίπου. Ότι η ίδια εργαζόταν εποχικά κατά τη θερινή τουριστική περίοδο (Απρίλιος-Οκτώβριος) ως ξενοδοχοϋπάλληλος (σερβιτόρα), λαμβάνοντας τους υπόλοιπους μήνες επίδομα ανεργίας, οπότε τα μέσα μηνιαία καθαρά εισοδήματά της από την εργασία της, συνυπολογιζομένων των δώρων και λοιπών επιδομάτων, ανέρχονταν κατά μέσον όρο στο ποσό των 875 ευρώ, ενώ επιπλέον μίσθωνε ένα διαμέρισμα 30τ.μ. επί της οδού ……, στον …….. Αττικής, το οποίο απέκτησε από κληρονομιά, αντί μηνιαίου μισθώματος 150 ευρώ. Ότι η ίδια συνέβαλε στην αύξηση της περιουσίας του εναγομένου κατά ποσοστό 50% και επικουρικώς κατά ποσοστό 1/3, όσο και το τεκμήριο έκτου άρθρου 1400 ΑΚ και δη, όπως ειδικότερα προσδιορίζεται στην αγωγή η συμβολή της και σε κάθε επιμέρους περιουσιακό στοιχείο της τελικής περιουσίας του εναγομένου που αποκτήθηκε από αυτόν κατά τη διάρκεια του γάμου, με τις αποτιμητές σε χρήμα υπηρεσίες της ως συζύγου και μητέρας, συμβολή συνολικού ύψους 215.000 ευρώ, που ξεπερνά την εκ του νόμου υποχρέωση συνεισφοράς της στις οικογενειακές δαπάνες και συγκεκριμένα με τις υπηρεσίες που προσέφερε στη συζυγική οικία και τη φροντίδα και ανατροφή των τέκνων τους, τις οποίες αποτιμά σε 800 ευρώ μηνιαίως και με την απασχόλησή της κατά τους μήνες Νοέμβριο έως Μάρτιο κατά τις πρωινές ώρες και ορισμένες φορές, τους θερινούς μήνες, τις απογευματινές ώρες, στην επιχείρηση του εναγομένου, καθώς και με την απασχόλησή της στον καθαρισμό των ακινήτων που μίσθωνε ο εναγόμενος, υπηρεσίες από τις οποίες ο τελευταίος εξοικονομούσε μηνιαίως το ποσό των 675 ευρώ, και, επίσης, και με την παροχή κεφαλαίου, συνολικού ύψους 130.000 ευρώ, το οποίο προερχόταν από δωρεά της μητέρας της προς την ίδια και το οποίο η ενάγουσα σταδιακά μεταβίβασε στον εναγόμενο και ο τελευταίος το ανάλωσε αυξάνοντας την περιουσία του. Με βάση τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά ζήτησε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει το ποσό των 261.260,06 ευρώ, επικουρικώς δε το ποσό των 174.173,37 ευρώ, νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που δίκασε την αγωγή αντιμωλία των διαδίκων, με την εκκαλούμενη υπ’ αριθμ. 78/2023 οριστική απόφασή του, δέχθηκε την αγωγή εν μέρει ως κατ’ ουσίαν βάσιμη και υποχρέωσε τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το χρηματικό ποσό των 89.840,04 ευρώ, νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται ήδη οι εκκαλούντες με τις κρινόμενες εφέσεις τους και ειδικότερα: α) η εκκαλούσα [της πρώτης (αρ. κατ. ……/2023)] έφεσης και για τους διαλαμβανόμενους σ’ αυτήν λόγους, οι οποίοι ανάγονται σε κακή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, ζητεί να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη κατά το μέρος που απέρριψε την αγωγή της, προκειμένου η τελευταία να γίνει δεκτή εξ ολοκλήρου και β) ο εκκαλών [της δεύτερης (αρ. κατ. …/2024)] έφεσης και για τους διαλαμβανόμενους σ’ αυτήν λόγους, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητεί να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη κατά το μέρος που δέχθηκε την αγωγή της αντιδίκου του, προκειμένου η τελευταία να απορριφθεί στο σύνολό της.

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 111 παρ. 2,118 εδ. 4 και 216 παρ. 1 ΚΠολΔ, συνάγεται ότι για το ορισμένο της αγωγής, πρέπει, το δικόγραφο αυτής να περιέχει με ποινή απαραδέκτου, εκτός από τα άλλα στοιχεία, : α) σαφή έκθεση των γεγονότων, τα οποία θεμελιώνουν κατά νόμο την αγωγή και δικαιολογούν την άσκησή της από τον ενάγοντα κατά του εναγομένου (ιστορική βάση της αγωγής), β) ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς και γ) ορισμένο αίτημα. Καθιερώνεται έτσι ως ουσιώδες και απαραίτητο στοιχείο της αγωγής η ιστορική βάση, δηλαδή η ευκρινής έκθεση όλων των πραγματική γεγονότων, όσων κατά νόμο είναι αναγκαία του αξιούμενου δικαιώματος, πραγματικά περιστατικά πρέπει να είναι τόσα, όσα απαιτούνται για τη θεμελίωση της αξίωσης, να αναφέρονται δε αυτά με τέτοια σαφήνεια, ώστε να μην αφήνεται αμφιβολία για την αξίωση του ενάγοντα που απορρέει από αυτά, αλλά και τέτοιο τρόπο, ώστε ο εναγόμενος να έχει τη δυνατότητα άμυνας με ανταπόδειξη ή ένσταση κατά της αξίωσης του ενάγοντα, το δε δικαστήριο να έχει τη δυνατότητα ελέγχου του κατά νόμο και κατ’ ουσίαν βάσιμου αυτής. Όταν στο δικόγραφο της αγωγής δεν περιέχοντα όλα τα πιο πάνω στοιχεία ή όταν αυτά περιέχονται κατά τρόπο ελλιπή ή ασαφή, τότε η έλλειψη αυτή καθιστά μη νομότυπη την άσκησή της, επιφέρει δε την απόρριψή της ως απαράδεκτη λόγω της αοριστίας, το απαράδεκτο δε αυτό ερευνάται κατ’ ένσταση, αλλά και αυτεπαγγέλτως από το δικαστή, ως αναγόμενο στην προδικασία, η οποία αφορά στη δημόσια τάξη. Η αοριστία δε αυτή δεν μπορεί να θεραπευτεί ούτε με τις προτάσεις ούτε με την παραπομπή στο περιεχόμενο άλλων εγγράφων της δίκης ούτε από την εκτίμηση των αποδείξεων (ΑΠ 367/2020, ΑΠ 1073/1993 ΕλλΔνη 35. 1582, ΑΠ 1408/1983 ΝοΒ 32. 1343, ΜΕφΠειρ 304/2023, ΜΕφΑθ 687/2023, ΕφΑΘ 175/2021 ΝΟΜΟΣ).

Με τον πρώτο λόγο έφεσης η εκκαλούσα [της πρώτης (αρ. κατ. …../2023) έφεσης] παραπονείται για την απόρριψη της αγωγής ως απαράδεκτης λόγω αοριστίας ως προς την πραγματική συμμετοχή της στην επαύξηση της περιουσίας του εναγομένου. Ωστόσο, υπό τα εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη, κατά το μεν μέρος που η συμβολή συνίσταται στην παροχή κεφαλαίου, δεν αποτελεί στοιχείο της αγωγής και το πώς αποκτήθηκε το κεφάλαιο αυτό, το οποίο άλλωστε και αναφέρεται στην αγωγή, κατά το δε μέρος που η συμβολή συνίσταται στην παροχή υπηρεσιών αποτιμώμενων σε χρήμα, προσδιορίζεται στην αγωγή η κατά το μέρος που υπερβαίνουν το επιβαλλόμενο από την υποχρέωση της συνεισφοράς στην αντιμετώπιση των οικογενειακών αναγκών μέτρο χρηματική αποτίμησή τους και η αποτίμηση των δυνάμεων που εξοικονόμησε από την παροχή τους ο εναγόμενος, ως υπόχρεος σύζυγος και δεν απαιτείται ούτε να εκτίθενται τα εισοδήματα της ενάγουσας από την εργασία της ανά μήνα και έτος, όπως και τα εισοδήματα του εναγομένου, ούτε το ποσό κατά το οποίο η ενάγουσα ήταν υποχρεωμένη να συνεισφέρει με βάση τις δυνάμεις της στην αντιμετώπιση των οικογενειακών αναγκών. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που με την εκκαλούμενη απόφαση έκρινε την αγωγή αόριστη κατά τούτο, έσφαλε στην εφαρμογή του νόμου, η δε αγωγή είναι ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 346, 1389, 1390, 1440 ΑΚ, ερευνητέα περαιτέρω κατ` ουσίαν, αφού, όπως αναφέρεται στη μείζονα σκέψη, δεν καθιερώνεται ιδιαίτερος τρόπος υπολογισμού της αξίωσης και η αξίωση συμμετοχής στην επαύξηση της περιουσίας του υπόχρεου συζύγου είναι μία και ενιαία, οποιοδήποτε ποσοστό συμμετοχής και αν ζητεί η ενάγουσα.

Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα ……… του ………, που εξετάστηκε με επιμέλεια του εναγομένου πρωτοδίκως, η οποία περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, τις επικαλούμενες και προσκομιζόμενες από 30/9/2022, 30/9/2022, 30/9/2022 και 7/10/2022 ένορκες βεβαιώσεις των ………. συζύγου ……… το γένος ……, ……….. του …….., …….. του ……… και ……… του ………, αντίστοιχα, που δόθηκαν με πρωτοβουλία της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας-εφεσίβλητης ενώπιον της δικηγόρου Ρόδου ………, κατ’ άρθρο 74 παρ. 6 ν. 4690/2020, κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης του εναγομένου και ήδη εφεσιβλήτου-εκκαλούντος (άρθρο 422 παρ. 1 ΚΠολΔ), όπως προκύπτει από τις υπ’ αριθμ. …….Β/27-9-2022 οι τρεις πρώτες και …….Β/4-10-2022 η τελευταία εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Δωδεκανήσου με έδρα στο Πρωτοδικείο Ρόδου, …….., τις υπ’ αριθμ. ……/30-9-2022 και ……/10-10-2022 ένορκες βεβαιώσεις των …… του …….. και …….. του ………, αντίστοιχα, που δόθηκαν με πρωτοβουλία του εναγομένου και ήδη εφεσιβλήτου-εκκαλούντος ενώπιον του συμβ/φου Ρόδου …….., κατόπιν νόμιμης και εκπρόθεσμης κλήτευσης της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας-εφεσίβλητης (άρθρο 422 παρ. 1 ΚΠολΔ), όπως προκύπτει από τις υπ’ αριθμ. ………Β/27-9-2022 και ……..Β/5-10-2022 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Δωδεκανήσου με έδρα στο Πρωτοδικείο Ρόδου, ………, αντίστοιχα, και όλα τα προσκομισθέντα μετ’ επικλήσεως από τους διαδίκους έγγραφα, είτε για άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρα 336 παρ. 3, 339, 395 και 524 παρ. 1 ΚΠολΔ), μεταξύ των οποίων και i) οι προσκομιζόμενες μετ’ επικλήσεως από τους διαδίκους φωτογραφίες, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 παρ. 1 περ. γ’, 448 παρ. 2 και 457 παρ. 4 ΚΠολΔ) και ii) οι προσκομιζόμενες μετ’ επικλήσεως από τον εφεσίβλητο-εκκαλούντα υπ’ αριθμ. …./2019, …../2019, …./2019 και …./2019 των ………. του …….., ……… του …….., ……….. του ………. και ………. του …….., ενώπιον της Ειρηνοδίκη Ρόδου, οι οποίες λαμβάνονται υπόψη για έμμεση απόδειξη προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, δεδομένου ότι λήφθηκαν στο πλαίσιο άλλης δίκης μεταξύ των ίδιων διαδίκων (ΟλΑΠ 8/2016, ΑΠ 1405/2019, ΑΠ 774/2019 ΝΟΜΟΣ) και δεν προκύπτει ότι έχουν ληφθεί επίτηδες για να χρησιμοποιηθούν και στην προκειμένη δίκη για την οποία κρίνεται η διαφορά, συμπεριλαμβανομένου και του από 24/7/2015 ιδιωτικού συμφωνητικού που συνήφθη μεταξύ του εναγομένου και του Πρωτοπρεσβύτερου …….., το οποίο προσκομίζει μετεπικλήσεως η ενάγουσα, η γνησιότητα του οποίου δεν αμφισβητήθηκε από τον εναγόμενο {απορριπτομένου έτσι του αιτήματός του να μη ληφθεί αυτό υπόψη, αφού αποτελεί πλήρη απόδειξη ότι οι δηλώσεις που περιέχονται σ αυτό προέρχονται από τους ως άνω συμβληθέντες στη σύνταξή του (άρθρα 443,445,457 και 458 ΚΠολΔ)[σημειουμένου ότι άλλο είναι το ζήτημα της τυχόν εικονικής δήλωσης που αυτό εμπεριέχει, το οποίο θα ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν]}, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Οι διάδικοι τέλεσαν μεταξύ τους νόμιμο θρησκευτικό γάμο κατά τους Κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, στην ....... Ρόδου στις 25/11/2007 (υπ’ αρ. ...../2007 ληξιαρχική πράξη γάμου του Ληξιάρχου ...... Ρόδου), από τον οποίο απέκτησαν δύο τέκνα, τον ...... και την ........., που γεννήθηκαν στις 27/3/2008 και 8/10/2012, αντίστοιχα, ενώ η ενάγουσα είχε ήδη από τον προηγούμενο γάμο της ένα ακόμη τέκνο, την ........., που γεννήθηκε στις 27/6/2001. Από την έναρξη του έγγαμου βίου τους, οι διάδικοι εγκαταστάθηκαν στη ........ Ρόδου, στην κατοικία του εναγομένου στην πλατεία ......., για την οποία γίνεται ειδικότερα λόγος κατωτέρω, μέχρι το έτος 2011, οπότε και μετεγκαταστάθηκαν στη μεζονέτα, επίσης κυριότητας του εναγομένου, που αυτός ανήγειρε σε έτερο ακίνητο στον ίδιο οικισμό, για την οποία επίσης γίνεται λόγος κατωτέρω, όπου και διέμειναν μέχρι την αμετάκλητη λύση του γάμου τους, εξακολουθεί δε να διαμένει σ’ αυτήν η ενάγουσα με τα τέκνα των διαδίκων. Δυνάμει της υπ’ αριθμ. 85/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου (ειδικής διαδικασίας οικογενειακών διαφορών), η οποία κατέστη αμετάκλητη στις 13/2/2020 [μετά από παραίτηση των διαδίκων από το δικαίωμά τους άσκησης κατ’ αυτής όλων των τακτικών και έκτακτων ενδίκων μέσων (υπ’ αρ. .../13-2-2020 έκθεση παραίτησης από τα ένδικα μέσα του Πρωτοδικείου Ρόδου)], απαγγέλθηκε η λύση του γάμου τους, ο οποίος, επομένως, λύθηκε αμετακλήτως στις 13/2/2020. Κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης οι διάδικοι δεν είχαν επιλέξει το σύστημα της κοινοκτημοσύνης (άρθρα 1403επ. ΑΚ). Ο εναγόμενος ήδη από πολύ νεαρή ηλικία εργαζόταν ως ηλεκτρολόγος αυτοκινήτων και σκαφών. Κατά το χρόνο τέλεσης του γάμου τους λειτουργούσε κατάστημα παροχής των υπηρεσιών του αυτών και πώλησης ανταλλακτικών και μπαταριών παντός τύπου. Λόγω των γνώσεων του αντικειμένου του και των ικανοτήτων του η επαγγελματική του πορεία υπήρξε επιτυχημένη και κερδοφόρα, ιδιαίτερα σε σχέση με τις υπηρεσίες που παρείχε σε σκάφη. Έτσι, αρχικώς ασκούσε τη δράστηριότητά του σε μισθωμένο χώρο επί της οδού .......... στη Ρόδο, ενώ ήδη από το έτος 2017 στεγάζει την επιχείρησή του σε ιδιόκτητο χώρο συνολικής επιφάνειας 186,70τ.μ., επί της οδού ......... στην πόλη της Ρόδου, κατά τα όσα θα αναφερθούν ειδικότερα κατωτέρω. Στην επιχείρησή του αυτή απασχολούσε ανέκαθεν τουλάχιστον δύο εργαζόμενους, όπως επιβεβαιώνει και η μητέρα του στην υπ’ αριθμ. ......../2022 ένορκη βεβαίωσή της. Λαμβανομένων υπόψη των παραπάνω σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας, του γεγονότος ότι αυτός έχει πολύ καλή φήμη στις επαγγελματικές του ικανότητες, του ότι η δραστηριότητά του καλύπτει και σκάφη αναψυχής και της αξίας της ακίνητης και κινητής περιουσίας που αυτός απέκτησε από την τέλεση του γάμου μέχρι και την αμετάκλητη λύση του, για την οποία λεπτομερής αναφορά θα γίνει κατωτέρω, αποδείχθηκε ότι τα πραγματικά εισοδήματα του εναγομένου από την εργασία του από το χρόνο τέλεσης του γάμου και εφεξής ανήλθαν μηνιαίως κατά μεν τα έτη 2008 (οικονομικό έτος 2009), 2009 (έτος 2010), 2010 (οικονομικό έτος 2011) σε 2.200 ευρώ, 2.350 ευρώ και 2.500 ευρώ, αντιστοίχως, όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα εκκαθαριστικά σημειώματα της ΔΟΥ ......., κατά δε τα υπόλοιπα έτη σε τουλάχιστον 2.000 ευρώ και όχι στα σαφώς χαμηλότερα ποσά που δήλωνε στις ετήσιες φορολογικές δηλώσεις του, οι οποίες, άλλωστε, δεν δεσμεύουν το Δικαστήριο, ενόψει του ότι δεν αποδείχθηκε ότι έχει γίνει έλεγχος της περιουσιακής του κατάστασης και έτσι δεν συνιστούν αψευδές τεκμήριο περί των εισοδημάτων από την επιχειρηματική του δραστηριότητα (ΜΕφΑιγ 92/2019, ΜΕφΑΘ 493/2018 ΝΟΜΟΣ). Η ενάγουσα καθόλη τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων εργαζόταν εποχικά κατά τη θερινή τουριστική περίοδο (Απρίλιος-Οκτώβριος) ως ξενοδοχοϋπάλληλος (σερβιτόρα). Από την εργασία της αυτή εισέπραξε το έτος 2007 6.633,51 ευρώ, το έτος 2008 5.527,50 ευρώ, το έτος 2009 7.911,97 ευρώ, το έτος 2010 7.767,12 ευρώ, το έτος 2011 5.262,19 ευρώ, το έτος 2012 7.835,84 ευρώ, το έτος 2013 5.950,58 ευρώ, το έτος 2014 8.330,76 ευρώ, το έτος 2015 8.597,41 ευρώ, το έτος 2016 9.135,27 ευρώ και το έτος 2017 6.759,50 ευρώ, παρόμοιο δε ήταν το ύψος της αμοιβής της από την εργασία της και κατά τα έτη 2018 και 2019 (μη προσκομιζομένων σχετικών εκκαθαριστικών σημειωμάτων). Κατά τους μήνες που η ενάγουσα δεν εργαζόταν, ελάμβανε επίδομα ανεργίας και ειδικότερα έλαβε το έτος 2014 1.492,20 ευρώ, το έτος 2015 1.740,96 ευρώ, το έτος 2016 2.040,48 ευρώ και το έτος 20171.609,92ευρώ, ενώ παρόμοιο ποσό έλαβε και κατά τα έτη 2018 και 2019 (μη προσκομιζομένων σχετικών εκκαθαριστικών σημειωμάτων). Κατά το χρόνο τέλεσης του γάμου τους, η ενάγουσα δεν είχε στην κυριότητά της ούτε ακίνητη, ούτε κινητή περιουσία, πλην μίας ισόγειας οικίας στην Δ.Κ. .......... Ρόδου. Αντίθετα, ο εναγόμενος πριν από την τέλεση του γάμου των διαδίκων είχε αποκτήσει αιτία πωλήσεως από τον ............ του ........, δυνάμει του υπ’ αριθμ. ....../18-7-2003 συμβολαίου πώλησης της συμβ/φου Ρόδου ......., νομίμως καταχωρισθέντος στο Κτηματολόγιο Ρόδου (υπ’ αριθμ. ....../23-7-2003 εγγραφή), κατά πλήρη και αποκλειστική κυριότητα ένα ακίνητο, με κτηματολογικά στοιχεία Μερίδα Οικοδομών (Μ.Ο.) ......., τόμος ..., φύλλο ... και φάκελος ... του Κτηματολογίου Ρόδου και ειδικότερα μία λιθόκτιστη μονώροφη οικοδομή, χρησιμοποιούμενη ως κατοικία, αποτελούμενη από ένα δωμάτιο, καλυμμένης επιφάνειας 59,75τ.μ. με αυλή επιφάνειας 21τ.μ., εντός του οικισμού της κτηματικής περιφέρειας του Δημοτικού Διαμερίσματος ...... του Δήμου Πεταλούδων Ρόδου, αντί τιμήματος 9.240,14 ευρώ. Ακολούθως, κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων, εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 6/2010 απόφαση του Ειρηνοδικείου Ρόδου, νομίμως καταχωρισθείσα στο Κτηματολόγιο Ρόδου (υπ’ αριθμ. ...../15-7-2010 εγγραφή), δυνάμει της οποίας αναγνωρίστηκε ότι συμπληρώθηκε στο πρόσωπο του εναγομένου ο νόμιμος χρόνος κτητικής παραγραφής για την απόκτηση κυριότητας με χρησικτησία σε ένα ακίνητο και δη κτίσμα, επιφάνειας 50,85τ.μ. με ακάλυπτο χώρο 50τ.μ., που βρίσκεται στον ίδιο οικισμό, με κτηματολογικά στοιχεία Μερίδα Οικοδομών ............, τόμος ...., φύλλο .... και φάκελος ... του Κτηματολογίου Ρόδου. Στην ως άνω μερίδα .... προσαρτήθηκε, συνεπεία ενοποιήσεως, η μερίδα .. (υπ’ αριθμ. ...../26-7-2010 εγγραφή του Κτηματολογίου Ρόδου), καθότι όμορή της, οπότε η συνολική έκταση του (ενιαίου πλέον) ακινήτου ανήλθε σε 181,60τ.μ.. Η αξία του ακινήτου με Μ.0. ..., πριν τη συνένωση της μερίδας αυτής με τη Μ.Ο. ...., ανερχόταν σε 10.000 ευρώ, όπως αποτιμάται και από την ενάγουσα, η οποία δέχεται ότι η επαύξηση αυτή έλαβε χώρα χωρίς τη δική της συμβολή. Ωστόσο, η απόκτηση του ακινήτου με Μ.Ό. ...... και η συνένωση της μερίδας αυτής με τη Μ.Ό. .... επαύξησε την αξία του ακινήτου, και δη χωρίς τη συμβολή της ενάγουσας. Και τούτο διότι δημιουργήθηκε ένα ενιαίο και μεγαλύτερο ακίνητο, έκτασης 181,60τ.μ., με άλλες πλέον δυνατότητες δόμησης και εν γένει εκμετάλλευσης, οπότε, λαμβανομένης υπόψη και της μερικής ανακαίνισής του ήδη πριν από την τέλεση του γάμου, η αρχική αξία του ακινήτου ανέρχεται σε 35.000ευρώ, δεκτού γενομένου ως εν μέρει βάσιμου κατ’ ουσίαν του σχετικού ισχυρισμού του εναγομένου ως προς την αξία της αρχικής του περιουσίας, που αποτελεί νόμιμη ένσταση. Σημειώνεται ότι ο ισχυρισμός της ενάγουσας ότι το ακίνητο με Μ.0. ...., πριν τη συνένωση της μερίδας αυτής με τη Μ.0. ...., αποτελεί προϊόν αγοραπωλησίας, που υποκρύπτεται στην εικονικώς ασκηθείσα αγωγή επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αρ. 6/2010 απόφαση του Ειρηνοδικείου Ρόδου, ουδόλως επηρεάζει την κρίση του Δικαστηρίου ως προς την αξία της αρχικής περιουσίας το εναγομένου, εφόσον η ίδια η ενάγουσα δέχεται τη μη συμβολή της στην απόκτηση του περιουσιακού αυτού στοιχείου. Η πραγματική κατάσταση του ακινήτου κατά το χρόνο της αμετάκλητης λύσης του γάμου των διαδίκων διαφέρει από τα αναφερόμενα στους τίτλους και τα κτηματολογικά στοιχεία. Ειδικότερα, δεν υπάρχουν πλέον δύο κτίσματα, ένα στην αρχική μερίδα ...., επιφάνειας 59,75τ.μ. και ένα στην αρχική μερίδα 63, επιφάνειας 50,85τ.μ., συνολικού εμβαδού 110,60τ.μ., αλλά μία ισόγεια κατοικία, επιφάνειας 64,58τ.μ., που διαθέτει στεγασμένη βεράντα με κεραμοσκεπή, που καταλήγει στο βατό δώμα, στη δυτική της όψη, και ένας μικρότερος ισόγειος χώρος στη δυτική της όψη, επιφάνειας 5,50τ.μ. περίπου, ο οποίος συνδέεται λειτουργικά εσωτερικά με την κατοικία, κτισμένα στην αρχική μερίδα ...., ενώ εντός των αρχικών ορίων της μερίδας .... δεν υπάρχει πια κανένα κτίσμα, αλλά το τμήμα αυτό αποτελεί ακάλυπτο χώρο της ισόγειας οικοδομής που υφίσταται εντός της αρχικής μερίδας ..... Το κτίσμα αυτό δεν εξαντλεί το συντελεστή δόμησης του ακινήτου, αλλά επιτρέπεται η δόμηση επιπλέον 111,52τ.μ., ενώ δεν αποδείχθηκε ότι το ακίνητο έχει τακτοποιηθεί πολεοδομικά με την υπαγωγή του στο ν. 4495/2017 ή στους προηγούμενους ισχύσαντες. Το ακίνητο αυτό αποτέλεσε την κατοικία της οικογένειας από την έναρξη του έγγαμου βίου των διαδίκων μέχρι το έτος 2011, έκτοτε δε ο εναγόμενος εκμεταλλευόταν τούτο με την εκμίσθωσή του σε τρίτους, έχοντας προβεί σε περαιτέρω ανακαίνισή του τόσο για τη διαμονή της οικογένειας όσο και για την εκμίσθωσή του. Η εμπορική αξία της κατοικίας ανέρχεται κατά το χρόνο της αμετάκλητης λύσης του γάμου των διαδίκων, αλλά και κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής, χωρίς να διαφοροποιείται η αξία της στα εν λόγω χρονικά σημεία, στο ποσό των 60.000ευρώ, λαμβανομένων υπόψη των διδαγμάτων της κοινής πείρας, σε συνδυασμό με το είδος της χρήσης του ακινήτου (κατοικία), την επιφάνεια και παλαιότητά του, τη μέτρια ποιότητα κατασκευής του, τη θέσης του στο χωριό ........ (μικρό ορεινό οικισμό με οικιστικό χαρακτήρα, χωρίς ιδιαίτερο οικιστικό ενδιαφέρον, σε απόσταση 15χλμ. από την πόλη της Ρόδου στο δυτικό τμήμα του νησιού και 2,5χλμ. περίπου από τον αερολιμένα «ΔΙΑΓΟΡΑΣ» της Ρόδου και σε μεγάλη σχετικά απόσταση από το παραλιακό μέτωπο), στο κέντρο του οικισμού, απέναντι από την πλατεία ......., με πρόσωπο σε δύο δημόσιες οδούς και πρόσβαση από το νότο, συνεκτιμωμένων των οικονομικών συνθηκών στη χώρα και των τιμών πώλησης έτερων ακινήτων στην ίδια περιοχή, που αναφέρονται ως συγκριτικά στοιχεία στην προσκομιζόμενη από την ενάγουσα υπ’ αρ. ...../2022 έκθεση του πολιτικού μηχανικού .......... (πιστοποιημένου εκτιμητή του Υπουργείου Οικονομικών), με θέμα τη μελέτη εκτίμησης αγοραίας αξίας του ως άνω ακινήτου, σημειουμένου όμως ότι δεν πρόκειται για τετελεσμένες αγοραπωλησίες, αλλά μόνο για προτάσεις σύναψης πώλησης, χωρίς να προκύπτει αγοραστικό ενδιαφέρον για την ολοκλήρωσή τους, ενώ οι λοιπές αγγελίες που έλαβε υπόψη του ο ως άνω μηχανικός δεν αποτελούν πρόσφορα συγκριτικά στοιχεία για την εκτίμησή της, πρωτίστως διότι αυτά βρίσκονται σε άλλους οικισμούς. Επίσης, κατά το χρόνο τέλεσης του γάμου των διαδίκων ο εναγόμενος είχε στην πλήρη και αποκλειστική του κυριότητα δύο όμορα ακίνητα και δη δύο ισόγειες ερειπωμένες κατοικίες, επιφάνειας 36,90τ.μ. με αυλή 6τ.μ. και 32,40τ.μ. με αυλή 8τ.μ., αντίστοιχα, στον οικισμό της κτηματικής περιφέρειας του Δημοτικού Διαμερίσματος ……... του Δήμου Πεταλούδων Ρόδου, με κτηματολογικά στοιχεία το μεν πρώτο Μερίδα Οικοδομών ........, τόμος ..., φύλλο ... και φάκελος ..., το δε δεύτερο Μ.Ο. ......., τόμος ..., φύλλο ... και φάκελος .... στο Κτηματολόγιο Ρόδου, τα οποία απέκτησε με αγορά από τη ........ σύζυγο ........... το γένος ........., αντί συνολικού τιμήματος 10.000ευρώ, δυνάμει του υπ’ αριθμ. ........./23-1-2007 συμβολαίου αγοραπωλησίας του συμβ/φου Ρόδου ..........., νομίμως καταχωρισθέντος στο Κτηματολόγιο Ρόδου (υπ’ αριθμ. ........./14-2-2007 εγγραφή). Ακολούθως, και κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων, προσαρτήθηκε, λόγω ενοποίησης, η μερίδα ... στην μερίδα ... (υπ’ αριθμ. ..../24-3-2009 εγγραφή του Κτηματολογίου Ρόδου) και εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. ..../17-9-2019 άδεια οικοδόμησης της Δ/νσης Πολεοδομίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δωδεκανήσου για την αντικατάσταση στέγης και προσθήκης πρώτου ορόφου. Δυνάμει της υπ’ αριθμ. 120/2011 απόφασης του Ειρηνοδικείου Ρόδου, νομίμως καταχωρισθείσας στο Κτηματολόγιο Ρόδου, αναγνωρίστηκε ότι συμπληρώθηκε στο πρόσωπο του εναγομένου ο νόμιμος χρόνος κτητικής παραγραφής για την απόκτηση κυριότητας με χρησικτησία σε ένα οικόπεδο έκτασης 23τ.μ., που βρίσκεται στον ίδιο οικισμό, με κτηματολογικά στοιχεία Μ.Ο. .........., τόμος ..., φύλλο ... και φάκελος ... του Κτηματολογίου Ρόδου. Η ως άνω μερίδα ... προσαρτήθηκε επίσης, συνεπεία ενοποιήσεως, στη μερίδα ... (υπ’ αριθμ. ....../6-9-2011 εγγραφή του Κτηματολογίου Ρόδου), καθότι όμορη δυτικά αυτής, οπότε η συνολική έκταση του (ενιαίου πλέον) ακινήτου ανήλθε σε 106,30τ.μ., εκ των οποίων τα 37τ.μ. ήταν ο ακάλυπτος χώρος του. Η αξία του ακινήτου με Μ.Ο. ..., πριν τη συνένωση της μερίδας αυτής με τη Μ.Ο. ...., ανερχόταν σε 2.000 ευρώ, όπως αποτιμάται και από την ενάγουσα, η οποία δέχεται ότι η επαύξηση αυτή έλαβε χώρα χωρίς τη δική της συμβολή. Ωστόσο, η συνένωση των μερίδων ... και ... και ακολούθως η απόκτηση του ακινήτου με Μ.Ο. ... και η συνένωση και της μερίδας αυτής στη Μ.0. ... επαύξησαν έτι περαιτέρω την αξία του ακινήτου και δη χωρίς τη συμβολή της ενάγουσας. Και τούτο διότι δημιουργήθηκε ένα ενιαίο και μεγαλύτερο ακίνητο, έκτασης 106,30τ.μ., με άλλες πλέον δυνατότητες δόμησης και εν γένει εκμετάλλευσης, οπότε και η αρχική αξία του ακινήτου ανέρχεται σε 25.000 ευρώ, δεκτής γενομένης ως εν μέρει βάσιμης κατ’ ουσίαν της συναφούς νόμιμης ένστασης του εναγομένου ως προς την αξία της αρχικής του περιουσίας. Σημειώνεται ότι ο τρίτος λόγος έφεσης του εκκαλούντος κατά το μέρος που παραπονείται ότι εσφαλμένα το πρωτοβάθμιο δικαστήριο αναγνώρισε στην ενάγουσα δικαίωμα στη μερίδα Μ.Ο. ..., αφού είχε αποκτήσει αυτήν με τα προσόντα της χρησικτησίας είναι απορριπτέος, καθόσον το πρωτοβάθμιο δικαστήριο (αλλά και το παρόν) ορθά ερμηνεύοντας και εφαρμόζοντας το νόμο και εκτιμώντας τις αποδείξεις, συνυπολόγισαν το ακίνητο αυτό στην αρχική περιουσία του εναγομένου και δεν το εξαίρεσαν ως μη αποκτηθέν δια χρησικτησίας και μάλιστα το παρόν Δικαστήριο αποτίμησε την αξία του περιουσιακού αυτού στοιχείου σε μεγαλύτερο ύφος λόγω της συνένωσής του με τη Μ.Ο. .... Ο εναγόμενος προχώρησε στη σταδιακή ανοικοδόμηση του ακινήτου και συγκεκριμένα κατασκεύασε τριώροφη οικοδομή αποτελούμενη από ισόγειο επιφάνειας 76,17τ.μ., που περιλαμβάνει μία ανεξάρτητη κατοικία (η οποία λόγω υψομετρικής διαφοράς στη νότια πλευρά της οικοδομής φαίνεται ως ημιϋπόγεια) και ενιαία κατοικία (μεζονέτα) πρώτου και δεύτερου ορόφου, επιφάνειας του μεν α’ ορόφου /6,17τ.μ.» του δε β’ ορόφου 49,32τ.μ., πλέον ημιύπαίθριου χώρου επιφάνειας 17,11τ.μ., στον δε ακάλυπτο χώρο της οικοδομής, κάτω από την ανοιχτή κλίμακα ανόδου προς τον α’ όροφο υπάρχει βοηθητικός χώρος (εκτός του περιγράμματος του ισογείου), επιφάνειας 3τ.μ., ενώ δυτικά της οικοδομής, όπου βρισκόταν η άλλοτε Μ.Ο. ..., το ακίνητο παρέμεινε αδόμητο και χρησιμοποιείται ως χώρος στάθμευσης. Η κατασκευή ολοκληρώθηκε περί τα τέλη του έτους 2011 και όχι το έτος 2010, οπότε και ηλεκτροδοτήθηκε η οικοδομή, όπως αβασίμως ισχυρίζεται ο εναγόμενος. Και τούτο διότι ναι μεν στις 26/11/2010 συνήφθη μεταξύ του εναγομένου και της ΔΕΗ ΑΕ συμβόλαιο παροχής ηλεκτρικού ρεύματος για οικιακή χρήση (με αριθμό παροχής .........), πλην όμως κατά το χρόνο εκείνο δεν είχε αποπερατωθεί η κατασκευή της, αφού το κτίριο ανοικοδομήθηκε σταδιακά κατ’ ορόφους. Τούτο άλλωστε προκύπτει και από το έντυπο Ε2 του έτους 2011 (οικονομικό έτος 2012) που υπέβαλε ο εναγόμενος στη ΔΟΥ ....., απ’ όπου προκύπτει ότι η ως άνω οικοδομή ήταν ακόμη υπό ανέγερση. Η οικοδομή κατασκευάστηκε καθ’ υπέρβαση της εκδοθείσας οικοδομικής άδειας, που επέτρεπε ανέγερση α’ ορόφου ολικής επιφάνειας 72,75τ.μ., αυθαίρετο δε τμήμα της κατασκευής β’ επιπέδου α’ ορόφου, εμβαδού 40,86τ.μ., υπήχθη οριστικώς στο ν. 4178/2013 στις 21 /3/2019, όπως προκύπτει και από τη σχετική υπ’ αρ. πρωτ. ......../16-1-2014 βεβαίωση περαίωσης της διαδικασίας υπαγωγής του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, πλην όμως δεν αποδείχθηκε ότι το ακίνητο έχει κατά τα λοιπά τακτοποιηθεί πολεοδομικά με την υπαγωγή του στο ν. 4495/2017 ή στους προηγούμενους ισχύσαντες. Η μεζονέτα αποτέλεσε από το έτος 2011 την κατοικία της οικογένειας, ενώ την ισόγεια κατοικία ο εναγόμενος εκμίσθωνε έκτοτε σε τρίτους. Η εμπορική αξία του ακινήτου ανέρχεται κατά το χρόνο της αμετάκλητης λύσης του γάμου των διαδίκων, αλλά και κατά τον χρόνο άσκησης της αγωγής, χωρίς να διαφοροποιείται η αξία του στα εν λόγω χρονικά σημεία, στο ποσό των 170.000 ευρώ, λαμβανομένων υπόψη των διδαγμάτων της κοινής πείρας, σε συνδυασμό με το είδος της χρήσης του ακινήτου (κατοικία), την επιφάνεια και παλαιότητά του, την καλή ποιότητα κατασκευής του, τη θέση του στο χωριό ........, κατά τα προαναφερθέντα, στο κέντρο του οικισμού, με πρόσωπο σε δύο δημόσιες οδούς, μία δημοτική διαστρωμένη αμαξιτή οδό νότια και μία δημοτική οδό με βαθμίδες (σκαλιά) δυτικά, σε περιοχή με ανισόπεδο έδαφος και υψομετρικές διαφορές, συνεκτιμωμένων των οικονομικών συνθηκών στη χώρα και των τιμών πώλησης έτερων ακινήτων στην (δια περιοχή, που αναφέρονται ως συγκριτικά στοιχεία στην προσκομιζόμενη από την ενάγουσα υπ’ αρ. .../2022 έκθεση του μηχανικού .............., με θέμα τη μελέτη εκτίμησης αγοραίας αξίας του ως άνω ακινήτου, σημειουμένου όμως ότι δεν πρόκειται για τετελεσμένες αγοραπωλησίες, αλλά μόνο για προτάσεις σύναψης πώλησης, χωρίς να προκύπτει αγοραστικό ενδιαφέρον για την ολοκλήρωσή τους, ενώ οι λοιπές αγγελίες που έλαβε υπόψη του ο ως άνω μηχανικός δεν αποτελούν πρόσφορα συγκριτικά στοιχεία για την εκτίμησή του, πρωτίστως διότι αυτά βρίσκονται σε άλλους οικισμούς. Επίσης, ο εναγόμενος, πριν από την τέλεση του γάμου του με την ενάγουσα, είχε αποκτήσει, δυνάμει του υπ’ αριθμ. ........../7-2-2007 συμβολαίου πώλησης οριζόντιας ιδιοκτησίας του συμβ/φου Ρόδου, .......... του .........., νομίμως καταχωρισθέντος στο Κτηματολόγιο Ρόδου (υπ’ αριθμ. ......../15-2-2007 εγγραφή), αιτία πωλήσεως, από τη ......... χήρα ........., κατά πλήρη και αποκλειστική κυριότητα ένα ακίνητο και ειδικότερα το ισόγειο διαμέρισμα με στοιχείο Γ1 της πολυκατοικίας με στοιχείο 1/3-Π, που αποτελείται από δύο δωμάτια, έχει επιφάνεια 49,70τ.μ. και επιφάνεια εξωστών 4,95τ.μ., αποτελεί δε οριζόντια ιδιοκτησία κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 1002 και 1117 AK και του ν. 3741/1929 και έχει ποσοστό συνιδιοκτησίας 43,12°/οο στο όλον οικόπεδο, που κείται στην τοποθεσία ....... της πόλης της Ρόδου, με κτηματολογικά στοιχεία Μερίδα Γαιών Ρόδου ......., τόμος ..., φύλλο .. και φάκελος ...... του Κτηματολογίου Ρόδου, νομικής φύσεως μουλκ. Το διαμέρισμα, που φέρει κτηματολογικά στοιχεία Μερίδα Γαιών (Μ.Γ.) Ρόδου ....../β, τόμος ..., φύλλο ... και φάκελος ......../β του Κτηματολογίου Ρόδου, αγόρασε ο εναγόμενος αντί τιμήματος 26.239,73 ευρώ, η οποία και αποτελεί την αρχική αξία του ακινήτου, αφού η εμπορική του αξία δεν διαφέρει ουσιαστικά από την αξία κατά το χρόνο τέλεσης του γάμου. Το ακίνητο αυτό ανακαινίστηκε εσωτερικά και εξωτερικά πριν από το γάμο των διαδίκων, όπως βασίμως ισχυρίζεται ο εναγόμενος με τη σχετική νόμιμη ένστασή του, με την εμπορική αξία του να ανέρχεται τόσο κατά το χρόνο τέλεσης του γάμου των διαδίκων όσο και κατά το χρόνο της αμετάκλητης λύσης του, αλλά και κατά τον χρόνο άσκησης της αγωγής, χωρίς να διαφοροποιείται η αξία της στα εν λόγω χρονικά σημεία, στο ποσό των 35.000 ευρώ, δεκτής γενομένης ως εν μέρει κατ’ ουσίαν βάσιμης της αντίστοιχης νόμιμης ένστασης που προέβαλε ο εναγόμενος, λαμβανομένων υπόψη των διδαγμάτων της κοινής πείρας σε συνδυασμό με το είδος της χρήσης του ακινήτου (κατοικία), την επιφάνεια και παλαιότητά του, τη μέτρια ποιότητα κατασκευής του, τη θέση του σε ήσυχη, αλλά σχετικά υποβαθμισμένη περιοχή (στις εργατικές κατοικίες Ρόδου, στην περιοχή "............"), εντός του σχεδίου πόλεως της Ρόδου, με πρόσοψη επί των οδών ..........., στο βόρειο τμήμα του νησιού, σε απόσταση 1,5χλμ. περίπου από το κέντρο της πόλης και 600μ. περίπου από τη ........, σε περιοχή που βρίσκεται σε ήδη ανάπτυξη, είναι πυκνοδομημένη με κτίρια κατοικίας δύο έως τεσσάρων ορόφων συνοικιακά καταστήματα στο ισόγειο, κατασκευής κατά τις δεκαετίες 1970 και 1980, πλησίον και άλλων συγκροτημάτων εργατικών κατοικιών, συνεκτιμωμένων και των οικονομικών συνθηκών στη χώρα και των τιμών πώλησης έτερων ακινήτων στην ίδια περιοχή, που αναφέρονται ως συγκριτικά στοιχεία στην προσκομιζόμενη από την ενάγουσα υπ’ αρ. ......./2021 έκθεση του μηχανικού .........., με θέμα τη μελέτη εκτίμησης αγοραίας αξίας του ως άνω ακινήτου, σημειουμένου όμως ότι δεν πρόκειται για τετελεσμένες αγοραπωλησίες, αλλά μόνο για προτάσεις σύναψης πώλησης, χωρίς να προκύπτει αγοραστικό ενδιαφέρον για την ολοκλήρωσή τους, ενώ οι λοιπές αγγελίες που έλαβε υπόψη του ο ως άνω μηχανικός δεν αποτελούν πρόσφορα συγκριτικά στοιχεία για την εκτίμησή του, πρωτίστως διότι αυτά βρίσκονται σε άλλους οικισμούς. Περαιτέρω, διαρκούσης της έγγαμης συμβίωσής του με την ενάγουσα, ο εναγόμενος απέκτησε κατά πλήρη και αποκλειστική κυριότητα, δυνάμει του υπ’ αριθμ. ../24-7-2015 πρακτικού συμβιβαστικής επίλυσης διαφοράς που επικυρώθηκε από τον Ειρηνοδίκη Ρόδου, νομίμως μεταγεγραμμένου στο Κτηματολόγιο Ρόδου (υπ’ αρ. ..../23-10-2015 πράξη εγγραφής),: α) ένα ακίνητο και δη αγρό, έκτασης 70τ.μ., τμήμα ευρύτερου ακινήτου συνολικής επιφάνειας 39.700τ.μ., που βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια ......... στη θέση «.......», νομικής φύσης αρζιμιρί και ήδη μουλκ, με κτηματολογικά στοιχεία Μερίδα Γαιών ......, τόμος ..., φύλλο ....... και φάκελος ........ του Κτηματολογίου Ρόδου, καθώς και β) έτερο ακίνητο και δη οικόπεδο, εμβαδού 16,35τ.μ., που βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια ......., με κτηματολογικά στοιχεία Μερίδα Οικοδομών ........, τόμος ..., φύλλο ... και φάκελος ... του Κτηματολογίου Ρόδου. Το πρακτικό αυτό συντάχθηκε κατόπιν συμβιβασμού μεταξύ του εναγομένου και του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Ιερός Ορθόδοξος Ναός «.........» ......., όπως νομίμως εκπροσωπούνταν, επί της από 24/6/2015 (αρ. κατ. ...../9-7-2015) αγωγής που είχε ασκήσει ο εδώ εναγόμενος σε βάρος του Ναού ενώπιον του Ειρηνοδικείου Ρόδου, αιτούμενος να αναγνωριστεί ότι συμπληρώθηκε στο πρόσωπό του ο νόμιμος χρόνος κτητικής παραγραφής για τη με χρησικτησία απόκτηση της κυριότητας των ως άνω ακινήτων. Ωστόσο, όπως αποδείχθηκε από το από 24/7/2015 «ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ ΠΩΛΗΣΗΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΣΤΟ Τ.Δ. ......... [Μ.Γ. .... ΚΑΙ ΜΌ. ...] ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΤΙΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΕΥΡΩ (4.000,00) ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΠΛΗΡΟΥΣ ΕΞΟΦΛΗΣΗΣ», που μετ’ επικλήσεως προσκομίζει η ενάγουσα σε αντίγραφο, ο εναγόμενος κατέβαλε στο Ναό το συνολικό ποσό των 4.000 ευρώ για την κτήση των δύο αυτών ακινήτων, ο δε Ναός ανέλαβε την υποχρέωση να υπογράψει δια των νομίμων εκπροσώπων του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου το πρακτικό συμβιβαστικής επίλυσης επί της ως άνω αγωγής, που, όπως προεκτέθηκε, συντάχθηκε, δεκτού γενομένου ως κατ’ ουσίαν βάσιμου του ισχυρισμού της ενάγουσας ότι για την απόκτηση του πρώτου ακινήτου καταβλήθηκε προς το εκεί εναγόμενο νομικό πρόσωπο το ποσό των 3.000 ευρώ και για την απόκτηση του δεύτερου ακινήτου καταβλήθηκε στο ίδιο νομικό πρόσωπο το ποσό των 1.000 ευρώ. Τούτο άλλωστε επιρρωνύεται και από το ότι και ο ίδιος ο εναγόμενος ομολόγησε με την προσθήκη των προτάσεων που κατέθεσε στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο (τελευταία παράγραφος 6ης σελίδας-αρχή 7ης σελίδας αυτής) ότι πράγματι έδωσε ένα χρηματικό ποσό στην εκκλησία και συντάχθηκε το συμφωνητικό, το ότι δε το ποσό αυτό είναι, κατά τον ισχυρισμό του εναγόμενου, συμβολικό και ως εκ τούτου δεν αντιστοιχεί στην αξία των ακινήτων, από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν επιβεβαιώθηκε, ενώ εξάλλου, δεν αποδείχθηκε ότι το συμφωνητικό αυτό περιήλθε στην κατοχή της ενάγουσας με παράνομο τρόπο, αλλά είχε λάβει γνώση αυτού και διατηρούσε αντίγραφό του ήδη από το χρόνο του γάμου της με τον εναγόμενο κατά τον οποίο υπήρχε αμοιβαία μεταξύ τους εμπιστοσύνη, ήτοι είχε αποκτήσει τούτο με τη συναίνεσή του και, επομένως, δεν αποτελεί παράνομο αποδεικτικό μέσο, απορριπτομένου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού του εναγομένου ως κατ ουσίαν αβάσιμου. Επομένως, απορριπτέος ως κατ’ ουσίαν αβάσιμος είναι ο τρίτος λόγος της [δεύτερης (αρ. κατ. …/2024)] έφεσης του εκκαλούντος κατά το μέρος που αυτός παραπονείται για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων λόγω συνυπολογισμού του ακινήτου αυτού ως στοιχείου που επαύξησε την περιουσία του. Εντός του πρώτου ακινήτου ο εναγόμενος ανήγειρε πρόχειρη καλή κατασκευή από λαμαρίνα, εμβαδού 23 τ.μ. περίπου, που χρησιμοποιείται ως αποθηκευτικός χώρος. Από όλα τα παραπάνω στοιχεία, λαμβανομένων υπόψη και των διδαγμάτων της κοινής πείρας σε συνδυασμό με το είδος της χρήσης των ακινήτων (αγρού και οικοπέδου, αντίστοιχα), την ιδιαίτερα μικρή έκτασή τους για την αντίστοιχη χρήση, τη θέση τους, του μεν πρώτου με πρόσοψη σε ασφαλτοστρωμένη οδό, του δε δεύτερου με πρόσοψη σε τρεις οδούς σε επικλινή περιοχή του οικισμού με υψομετρικές διαφορές μεταξύ των πλευρών των ορίων του, σύμφωνα με τις προσκομιζόμενες από την ενάγουσα υπ’ αρ. …… και …../2022 εκθέσεις του μηχανικού ………., με θέμα τη μελέτη εκτίμησης αγοραίας αξίας των ως άνω ακινήτων, αντίστοιχα, συνεκτιμωμένων και των οικονομικών συνθηκών στη χώρα, η εμπορική αξία τους, σημειουμένου ότι οι αγγελίες που έλαβε υπόψη του ο ως άνω μηχανικός δεν αποτελούν πρόσφορα συγκριτικά στοιχεία για την εκτίμησή τους, πρωτίστως διότι διαφέρουν σε έκταση με τα επίμαχα, ενώ δεν προσδιορίζονται άλλα χαρακτηριστικά τους, είτε βρίσκονται σε άλλους οικισμούς, ανέρχεται κατά το χρόνο της αμετάκλητης λύσης του γάμου των διαδίκων, αλλά και κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής, χωρίς να διαφοροποιείται η αξία τους στα εν λόγω χρονικά σημεία, στο ποσό των 8.000 ευρώ για το πρώτο ακίνητο (Μ.Γ. …..) και στο ποσό των 1.000 ευρώ για το δεύτερο ακίνητο (Μ.Ο. …). Επίσης, ο εναγόμενος, διαρκούσης της έγγαμης συμβίωσής του με την ενάγουσα, απέκτησε αιτία πωλήσεως από τους …….. του ……, ……….. του …….. και ……… του ………, κατά κυριότητα σε ποσοστό 7/8 εξ αδιαιρέτου, δυνάμει του υπ’ αριθμ. ………./7-10-2013 συμβολαίου αγοραπωλησίας του συμβ/φου Ρόδου …….. του ………, νομίμως μεταγεγραμμένου στο Κτηματολόγιο Ρόδου, ένα ακίνητο και δη μία παλαιό λιθόκτιστη ερειπωμένη ισόγεια οικία, συνολικής επιφάνειας (καλυμμένου και ακάλυπτου οικοπέδου) 50τ.μ., που βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια της Δ.Κ. ….. της Δημ. Ενότητας Πεταλούδων Ρόδου, με κτηματολογικά στοιχεία Μερίδα Οικοδομών ………, τόμος …, φύλλο ….. και φάκελος … του Κτηματολογίου Ρόδου, νομικής φύσης μουλκ, αντί τιμήματος 4.200 ευρώ. Πρόκειται για ερειπωμένο ασκεπές κτίσμα, που δεν είναι κατοικήσιμο. Το ακίνητο αυτό είναι όμορο του ανωτέρω περιγραφέντος ακινήτου της Μ.Ο. …, πλην όμως η από 23/5/2016 αίτηση του εναγομένου προς το Κτηματολόγιο Ρόδου για την ενοποίηση των δύο ιδιοκτησιών απορρίφθηκε, καθόσον αυτός δεν ήταν αποκλειστικός κύριος της Μ.Ο. …. (υπ’ αριθμ. …../2-6-2016 πράξη). Από όλα τα παραπάνω στοιχεία, λαμβανομένων υπόψη των διδαγμάτων της κοινής πείρας σε συνδυασμό με το είδος της χρήσης του ακινήτου (κατοικία), την ιδιαίτερα μικρή έκτασή του, η οποία, σύμφωνα με την προσκομιζόμενη από την ενάγουσα υπ’ αρ. …./2022 έκθεση του μηχανικού …….., με θέμα τη μελέτη εκτίμησης αγοραίας αξίας του ως άνω ακινήτου, έχει πραγματική επιφάνεια 64,41τ.μ. περίπου, και ως εκ τούτου διαφέρει από τα αναφερόμενα στον τίτλο κτήσης και τα κτηματολογικά στοιχεία, την κατάσταση εγκατάλειψή του, τη θέση του με πρόσοψη σε τρεις οδούς σε επικλινή περιοχή του οικισμού με υψομετρικές διαφορές μεταξύ των πλευρών των ορίων του, συνεκτιμωμένων και των οικονομικών συνθηκών στη χώρα, σημειουμένου ότι οι αγγελίες που έλαβε υπόψη του ο ως άνω μηχανικός δεν αποτελούν πρόσφορα συγκριτικά στοιχεία για την εκτίμησή του, πρωτίστως διότι είτε δεν προσδιορίζεται η θέση τους σε σχέση με το επίμαχο ούτε αναφέρονται άλλα χαρακτηριστικά τους, είτε αυτά βρίσκονται σε άλλους οικισμούς, η εμπορική αξία του ως άνω ακινήτου ανέρχεται κατά το χρόνο της αμετάκλητης λύσης του γάμου των διαδίκων, αλλά και κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής, χωρίς να διαφοροποιείται η αξία του στα εν λόγω χρονικά σημεία, στο ποσό των 8.000 ευρώ. Τέλος, ο εναγόμενος, κατά τη διάρκεια του γάμου του με την ενάγουσα, απέκτησε κατά πλήρη και αποκλειστική κυριότητα, δυνάμει του υπ’ αριθμ. ……/22-3-2017 συμβολαίου της συμβ/φου Ρόδου ………. (υπ’ αριθμ. …/2017 κτηματολογικής πράξης), με αγορά από τους …………. του ……. και ……… του …….., ένα ακίνητο και ειδικότερα το υπ’ αριθμ. …. εργαστήριο-κατάστημα, που αποτελεί αυτοτελή οριζόντια ιδιοκτησία κατά τις διατάξεις των άρθρων 1002 και 1117 ΑΚ και του ν. 3741/1929, όπως συμπληρώθηκε από το ν.δ. 1024/1971 και περιλαμβάνει : α) το καθαυτό ισόγειο κατάστημα, καθαρής επιφάνειας 135,70 τ.μ. και β) το υπό το κατάστημα υπόγειο, ίδιας επιφάνειας, με αναλογία 1/76 εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου που βρίσκεται στην οδό ……., εντός της πόλης της Ρόδου, με κτηματολογικά στοιχεία Μερίδα Οικοδομών Ρόδου ……., τόμος …., φύλλο …. και φάκελος ……. του Κτηματολογίου Ρόδου, με εσωτερικό πατάρι επιφάνειας 37,38τ.μ. και διαφορετική διαστρωμάτωση που υπήχθησαν στις διατάξεις του ν. 4178/2013 και κοινόχρηστο κλιμακοστάσιο 9,37τ.μ., με τα κτηματολογικά στοιχεία Μερίδα Οικοδομών Ρόδου ….., υπ` αριθ. ….. εργαστήριο-κατάστημα τόμος …., φύλλο ….. και φάκελος ……. του Κτηματολογίου Ρόδου, αντί τιμήματος 65.000 ευρώ. Σ’ αυτό το εργαστήριο-κατάστημα ο εναγόμενος έχει εγκαταστήσει την ατομική του επιχείρηση, ήτοι ηλεκτρολογείο αυτοκινήτων και σκαφών. Το ακίνητο αυτό ανακαινίστηκε πλήρως εσωτερικά και εξωτερικά, με την εμπορική αξία του να ανέρχεται κατά το χρόνο της αμετάκλητης λύσης του γάμου των διαδίκων, αλλά και κατά τον χρόνο άσκησης της αγωγής, χωρίς να διαφοροποιείται η αξία του στα εν λόγω χρονικά σημεία, στο ποσό των 100.000 ευρώ, λαμβανομένων υπόψη των διδαγμάτων της κοινής πείρας σε συνδυασμό με το είδος της χρήσης του ακινήτου (εργαστήριο-κατάστημα), την επιφάνεια και παλαιότητά του, την ανακαίνισή του, το είδος κατασκευής του (συνήθης), τη θέση του εντός του σχεδίου πόλεως της Ρόδου, κοντά στο λιμάνι και τη ………, σε απόσταση 1,4χλμ. (σε ευθεία) από το κέντρο της Ρόδου (………), σε πυκνοδομημένη περιοχή οχλούσας βιομηχανίας-βιοτεχνίας, χωρίς ιδιαίτερο οικιστικό ενδιαφέρον, όπου υπάρχουν κυρίως ισόγεια και διώροφα καταστήματα, αποθήκες, συνεργεία αυτοκινήτων, εκθεσιακοί χώροι κλπ, με δυσκολία στη στάθμευση και χωρίς πρόβλεψη για ιδιαίτερη ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια, συνεκτιμωμένων και των οικονομικών συνθηκών στη χώρα και των τιμών πώλησης έτερων ακινήτων στην ίδια περιοχή, που αναφέρονται ως συγκριτικά στοιχεία στην προσκομιζόμενη από την ενάγουσα υπ’ αρ. ……../2021 έκθεση του μηχανικού ………., με θέμα τη μελέτη εκτίμησης αγοραίας αξίας του ως άνω ακινήτου, σημειουμένου όμως ότι δεν πρόκειται για τετελεσμένες αγοραπωλησίες, αλλά μόνο για προτάσεις σύναψης πώλησης, χωρίς να προκύπτει αγοραστικό ενδιαφέρον για την ολοκλήρωσή τους, ενώ εσφαλμένα ο ως άνω εκτιμητής υπολογίζει ίδια την τιμή ανά τ.μ. τόσο για το ισόγειο όσο και για το πατάρι και τον υπόγειο όροφο του ακινήτου, αφού κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, η αξία του τετραγωνικού μέτρου του υπογείου και του παταριού είναι σαφώς κατώτερη σε σχέση με αυτή των λοιπών ορόφων. Σημειώνεται ότι το αίτημα του κατηγορουμένου για διενέργεια τεχνικής πραγματογνωμοσύνης για την εκτίμηση της εμπορικής αξίας των ακινήτων κρίνεται απορριπτέο ως κατ’ ουσίαν αβάσιμο, καθόσον από τα προσκομιζόμενα με νόμιμη επίκληση ως άνω αποδεικτικά μέσα το Δικαστήριο μόρφωσε πλήρη δικανική πεποίθηση για όσα παραπάνω αναφέρονται, για την εκτίμηση δεν της εμπορικής αξίας των ακινήτων δεν είναι απαραίτητη η συνδρομή προσώπου με ιδιαίτερες γνώσεις επιστήμης ή τέχνης. Όλα τα παραπάνω περιουσιακά στοιχεία διατηρούνταν στην περιουσία του εναγομένου κατά το χρόνο της αμετάκλητης λύσης του γάμου των διαδίκων. Ο ισχυρισμός του εναγομένου ότι κατά το χρόνο τέλεσης του γάμου του διατηρούσε τραπεζικές καταθέσεις ύψους 69.871,14ευρώ, που αποτελεί νόμιμη ένσταση κατά τα ήδη προεκτεθέντα, είναι απορριπτέος ως κατ’ ουσίαν αβάσιμος. Και τούτο διότι το προσκομιζόμενο αντίγραφο του βιβλιαρίου του υπ’ αριθμ. ……….. ατομικού τραπεζικού λογαριασμού που τηρούσε στην ………. Τράπεζα της Ελλάδος ΑΕ αφορά στο χρονικό διάστημα από 3/12/2007, ήτοι μετά την τέλεση του γάμου, στο δε προσκομιζόμενο αντίγραφο του βιβλιαρίου του υπ’ αριθμ. ………… ατομικού τραπεζικού λογαριασμού που τηρούσε στην ………, εμφανίζει ως πιο πρόσφατη στο χρόνο τέλεσης του γάμου εγγραφή, αυτή της 9/2/2007 (ήτοι πάνω από 8 μήνες πριν από την κρίσιμη ημερομηνία), όπου το υπόλοιπο του λογαριασμού ανερχόταν στα 0,78 ευρώ. Περαιτέρω, η νόμιμη ένσταση που προέβαλε ο εναγόμενος, με την οποία ζητεί να αφαιρεθεί από την περιουσία του το παθητικό αυτής, προκειμένου να εξευρεθεί η τελική καθαρή αύξηση της περιουσίας του, είναι απορριπτέα ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη. Ειδικότερα, αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος υπέβαλε στην ………. Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. αίτηση για τη δανειοδότηση του επιχειρηματικού του σχεδίου και την ένταξή του στη συγχρηματοδοτούμενη με την ……. Δράση «ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ – ……..». Με βάση το από 4/11/2020 έγγραφο της τράπεζας, του γνωστοποιήθηκε ότι εγκρίθηκε η χορήγηση ποσού 25.000ευρώ, «για την κάλυψη δαπανών που στοχεύουν στην ενίσχυση της ρευστότητας της επιχείρησης, η οποία υφίσταται τις δυσμενείς επιπτώσεις από την εξάπλωση του COVID – 19 ή/και ανέστειλε τη δραστηριότητα της λόγω της πανδημίας Covid-19, (δάνειο κεφαλαίου κίνησης), με ένταξη στο Υποπρόγραμμα 4 μετά από αξιολόγηση της χρηματοδοτικής δομής και της επιχειρηματικής συγκρότησης και δραστηριότητας της επιχείρησης, με τα μέχρι σήμερα (ενν. τότε) διαθέσιμα στοιχεία, πληροφορίες και άλλα δεδομένα και σύμφωνα με την ισχύουσα εσωτερική διαδικασία της Τράπεζας». Στο πλαίσιο αυτό εκδόθηκε το από 28/1/2021 ένταλμα πληρωμής χορηγήσεων, ποσού 25.000 ευρώ προς τον εναγόμενο, ποσό που αυτός εισέπραξε αυθημερόν και οφείλει να εξοφλήσει μέχρι τις 28/1/2026 με την καταβολή τριμηνιαίων δόσεων, ποσού 1.562,50 ευρώ εκάστης. Από τα παραπάνω αποδείχθηκε ότι το ποσό αυτό αφορά στην περιουσία του εναγομένου τη σχετιζόμενη με την επιχειρηματική του δραστηριότητα μετά την αμετάκλητη λύση του γάμου των διαδίκων στις 13/2/2020, στο πλαίσιο των μέτρων οικονομικής στήριξης των επιχειρήσεων που έλαβε η πολιτεία για την αντιμετώπιση των αρνητικών συνεπειών της εμφάνισης του κορωνοϊού COVID-19, που ξεκίνησε στην Ελλάδα, ως παγκοίνως γνωστόν, στις 26/2/2020 και γιγαντώθηκε με το κλείσιμο των σχολείων, των κρατικών υπηρεσιών και επιχειρήσεων περί τα μέσα Μαρτίου του ίδιου έτους. Η εξόφληση του δανείου αυτού αποτελεί, επομένως, υποχρέωσή του που δημιουργήθηκε μετά από την αμετάκλητη λύση του γάμου των διαδίκων και δεν συνέχεται με την αξίωση της ενάγουσας για συμμετοχή της στα αποχτήματα κατ’ άρθρο 1400 ΑΚ, και ως εκ τούτου, δεν εμπίπτει στην έννοια του παθητικού της περιουσίας του σύμφωνα με τη νομική σκέψη που προηγέθηκε (βλ. και ΜΕφΔωδ 22/2024 ΝΟΜΟΣ). Συνεπώς εσφαλμένως εκτιμώντας τις αποδείξεις, κατά το βάσιμο σχετικώς προβαλλόμενο τρίτο λόγο [της πρώτης (αρ. κατ. …./2023)] έφεσης της εκκαλούσας, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχθηκε ως ουσιαστικά βάσιμη την ένσταση περί ύπαρξης παθητικού στην τελική περιουσία του εναγομένου εκ της παραπάνω αιτίας, ανερχομένου στο ποσό των 25.000 ευρώ.

Επομένως, η αρχική περιουσία του εναγομένου ανερχόταν σε (35.000 + 25.000 + 35.000 =) 95.000ευρώ και η τελική ανήλθε στο ποσό των (60.000 +170.000 + 35.000 + 8.000 + 1.000 + 8.000 + 100.000 =) 382.000ευρώ. Επομένως, η περιουσία του εναγομένου αυξήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου στο ποσό των (382.000 – 95.000 =) 287.000ευρώ. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι, πέραν των εισοδημάτων από την εργασία του, ο εναγόμενος εκμεταλλευόταν ορισμένα από τα παραπάνω αναφερόμενα, αλλά και έτερα ακίνητα, εκμισθώνοντάς τα είτε με μακροχρόνιες είτε με βραχυχρόνιες μισθώσεις (airbnb) και, όπως προκύπτει από τις υποβληθείσες από αυτόν στη ΔΟΥ …….. δηλώσεις Ε2, αποκόμισε μισθώματα : το έτος 2008 (οικονομικό έτος 2009) συνολικού ποσού 3.150ευρώ, το έτος 2009 (οικονομικό έτος 2010) συνολικού ποσού 3.570ευρώ, το έτος 2010 (οικονομικό έτος 2011) συνολικού ποσού 2.160ευρώ, το έτος 2011 [οικονομικό έτος 2012) συνολικού ποσού 3.240 ευρώ, το έτος 2012 (οικονομικό έτος 2013) συνολικού ποσού 2.800ευρώ, το έτος 2013 (οικονομικό έτος 2014) συνολικού ποσού 4.000 ευρώ, το έτος 2014 συνολικού ποσού 2.400ευρώ, το έτος 2015 συνολικού ποσού 2.600ευρώ, το έτος 2016 συνολικού ποσού 5.480 ευρώ, το έτος 2017 συνολικού ποσού 7.360ευρώ, το έτος 2018 συνολικού ποσού 5.745,54 ευρώ και το 2019 συνολικού ποσού 6.264,19 ευρώ. Αντίστοιχα, η ενάγουσα κατά τα τελευταία έτη του γάμου, και δη περί το έτος 2015, είχε αποκτήσει κατά κυριότητα, ως εκ διαθήκης κληρονόμος της αποβιώσασας νονός της, ένα διαμέρισμα επιφάνειας 32,70τ.μ., που βρίσκεται στον ……… Αττικής, από την εκμίσθωση του οποίου αποκόμιζε το ποσό των 150 ευρώ μηνιαίως. Από τα παραπάνω αναφερθέντα σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας κρίνεται ότι τα εισοδήματα του εναγομένου ήταν υπέρτερα αυτών της ενάγουσας. Οι διάδικοι συνεισέφεραν κατ’ αναλογία των δυνάμεών τους στην αντιμετώπιση των οικογενειακών δαπανών, ενώ επίσης κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσής τους απέκτησαν και άλλα περιουσιακά στοιχεία, τα οποία, εφόσον δεν περιλαμβάνονται στην αγωγή, δεν αποτελούν αντικείμενο της παρούσας δίκης, όπως λ.χ. τα υπ’ αριθμ. κυκλοφορίας ……… ΙΧΕ αυτοκίνητο, μάρκας ……….., και ………. ΙΧΕ αυτοκίνητο, μάρκας ………., κυριότητας του εναγομένου και της ενάγουσας, αντίστοιχα. Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα κατά τα παραπάνω έτη συνεισέφερε στις οικογενειακές ανάγκες και με την παροχή της προσωπικής της εργασίας για τη φροντίδα της συζυγικής οικίας του εναγομένου και για τη φροντίδα και ανατροφή των τέκνων τους, με εκτέλεση εργασιών για την οργάνωση και ομαλή λειτουργία της συζυγικής οικίας και με προσφορά υπηρεσιών παρασκευής φαγητού, πλυσίματος και καθαριότητας για τα ανήλικα τέκνα και τον εναγόμενο. Αντίστοιχα όμως και ο εναγόμενος βοηθούσε στη φροντίδα και ανατροφή των τέκνων τους, αλλά ακόμη και της θυγατέρας της ενάγουσας, ………., την οποία αντιμετώπιζε σαν τέκνο του, χωρίς να το ξεχωρίζει από τα δικά του παιδιά, και μάλιστα, η ανήλικη ήταν εγγεγραμμένη στο ….. Δημοτικό Σχολείο της πόλης της Ρόδου και ο εναγόμενος ήταν αυτός που την πήγαινε στο σχολείο κάθε πρωί, πριν τη μετάβασή του στην επιχείρησή του και παραλάμβανε κάθε μεσημέρι, την φρόντιζε δε και την απασχολούσε στο συνεργείο μέχρι να την παραλάβει η μητέρα της, ενώ κατά τους μήνες που η ενάγουσα εργαζόταν, αλλά συχνά και κατά τον υπόλοιπο χρόνο, ήταν εκείνος που φρόντιζε τα τέκνα τους και πολλές φορές επιμελούνταν της διατροφής τους και απασχολούσε αυτά στο συνεργείο τα απογεύματα μέχρι τη λήξη της εργασίας της, πολλάκις δε, συνεπικουρούνταν και από τη μητέρα του ……… του ………, στην οποία η ενάγουσα άφηνε τα τέκνα της λέγοντάς της χαρακτηριστικά “σου έφερα το πακέτο σου” (όπως βεβαιώνει αυτή στην υπ’ αριθμ. ……../2022 ένορκη βεβαίωσή της). Από τα παραπάνω σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας δεν προέκυψε ότι η ενάγουσα ως προς τη συνεισφορά της στις οικογενειακές δαπάνες υπερέβαινε το επιβαλλόμενο μέτρο (κατά τις διατάξεις των άρθρων 1389 και 1390 ΑΚ) της υποχρέωσής της στην αντιμετώπιση των οικογενειακών αναγκών, με αποτέλεσμα να μην καθίσταται αναγκαία η χρηματική αποτίμηση των τελευταίων, απορριπτομένου ως κατ’ ουσίαν αβάσιμου του σχετικού αγωγικού ισχυρισμού. Εξάλλου, και ο ισχυρισμός της ότι βοηθούσε το σύζυγό της στην εργασία του, αλλά και στον καθαρισμό των ακινήτων που αυτός εκμίσθωνε και έτσι αυτός εξοικονόμησε δαπάνες και δυνάμεις (της τάξεως μάλιστα των 675 ευρώ μηνιαίως), που συνέβαλαν στην επαύξηση της περιουσίας του, είναι απορριπτέος ως κατ’ ουσίαν αβάσιμος. Τούτο διότι αφενός μεν ο εναγόμενος απασχολούσε υπαλλήλους στην επιχείρησή του, που ήταν εξειδικευμένοι στο αντικείμενο της δραστηριότητας του εναγομένου, αφετέρου δε, κατά το χρόνο που υπήρχε φόρτος εργασίας, ήτοι τη θερινή περίοδο, λαμβανομένου υπόψη ότι, όπως προεκτέθηκε, αναλάμβανε την επισκευή ηλεκτρολογικών βλαβών οχημάτων, αλλά και σκαφών αναψυχής, που λόγω της αυξημένης τουριστικής κίνησης στο νησί της
Ρόδου, ήταν μεγαλύτερη και η ανάγκη επισκευών, η ίδια εργαζόταν ως ξενοδοχοϋπάλληλος, κατά τα προεκτεθέντα. Επιπρόσθετα, αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος εκμίσθωνε ακίνητα κυρίως με μακροχρόνιες μισθώσεις, οπότε και δεν απαιτούνταν η πρόσληψη καθαρίστριας, αντί της εργασίας της οποίας ο εναγόμενος να χρησιμοποιούσε τις υπηρεσίες της συζύγου του, σύμφωνα δε με τα προσκομισθέντα έντυπα Ε2 που υπέβαλε αυτός στην αρμόδια ΔΟΥ, μόνο το έτος 2018 και για ελάχιστες φορές εκμισθώθηκε η ισόγεια μονοκατοικία του στη ……. Ρόδου σε διάφορους εκμισθωτές στο πλαίσιο βραχυχρόνιων μισθώσεων (airbnb) και μάλιστα το αποκομισθέν μίσθωμα ανέρχεται σε μόλις 385,84 ευρώ. Επομένως, η ενάγουσα μόνο περιστασιακά εξυπηρετούσε τον εναγόμενο τόσο στην εργασία του όσο και στις εκμισθώσεις των ακινήτων του, εξυπηρέτηση που εντάσσεται στο πλαίσιο της συζυγικής τους σχέσης και της συνεισφοράς της στις οικογενειακές ανάγκες. Συνέβαλε, ωστόσο, στην αύξηση της περιουσίας του εναγομένου με την παροχή κεφαλαίου, συνολικού ύψους 130.000 ευρώ. Το ότι οι καταβολές του τιμήματος για την αγορά των αντίστοιχων ακινήτων και οι πληρωμές των τιμολογίων και αποδείξεων για την ανακαίνισή τους έγιναν από τον εναγόμενο μέσω των ατομικών τραπεζικών λογαριασμών του, δεν αναιρεί το γεγονός της προέλευσης των χρημάτων από το κεφάλαιο που του παρέσχε η ενάγουσα. Άλλωστε, σαφής ως προς την πορεία του κεφαλαίου αυτού είναι η μητέρα της ενάγουσας, …….. συζ. ………. το γένος ……. στην από 30/9/2022 ένορκη βεβαίωσή της, σύμφωνα με την οποία στις 18/8/2010 κατέθεσε σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό που τηρούσε με την ενάγουσα στην ……… Τράπεζα της Ελλάδος ΑΕ, ποσό 150.000 ευρώ, προερχόμενο από μεγαλύτερο ποσό που κέρδισε από τυχηρά παίγνια (αγορά Λαϊκού λαχείου). Από τα χρήματα αυτά η ενάγουσα της επέστρεψε 20.000 ευρώ, προκειμένου να συμπληρώσει για την αγορά διαμερίσματος στη μεγαλύτερη κόρη της ενάγουσας-και εγγονή της βεβαιούσας, ……… Το υπόλοιπο ποσό των 130.000 ευρώ η ενάγουσα το έδωσε σταδιακά στον εναγόμενο, για να ανακαινίζει ή αγοράζει ακίνητα, τα οποία της είχε υποσχεθεί ότι θα μεταβιβάζονταν στα τέκνα τους, και μάλιστα, γι’ αυτό το λόγο η ενάγουσα δεν προέβη στην προσθήκη κατ’ έκταση και καθ’ ύψος ισόγειας οικίας στο ακίνητό της στο ……….. Ρόδου, παρόλο που είχε ήδη από 30/9/2010 αιτηθεί την έκδοση σχετικής άδειας οικοδομής στη Δ/νση Πολεοδομικών Εφαρμογών του Δήμου Ρόδου (αριθμός άδειας …/2011). Η ενάγουσα ανέλαβε αμέσως το χρηματικό ποσό των 20.000 ευρώ, το οποίο έδωσε στον εναγόμενο σε μετρητά για τα έξοδα της τριώροφης οικοδομής (Μ.Ο. ……….). Ακολούθως, ανέλαβε άλλα 40.000 ευρώ, που έδωσε στον εναγόμενο για τον ίδιο λόγο. Μέχρι να ολοκληρωθούν οι εργασίες της οικοδομής έδωσε συνολικά στον εναγόμενο το ποσό των 75.000 ευρώ, το οποίο αυτός χρησιμοποίησε τόσο για της εργασίες ανοικοδόμησης (μόνωση, σοβάτισμα, κτισίματα κ.ά.) όσο και για τον εξοπλισμό της κατοικίας (αγορά επίπλων, τζάκι, κουφώματα, κάγκελα κλπ). Σημειώνεται ότι κατά το χρόνο εκείνο στην Ελλάδα η ανάληψη τέτοιου ύψους ποσών από τραπεζικό λογαριασμό, ακόμη και σε μετρητά, δεν υπόκειτο σε οποιονδήποτε περιορισμό και δεν ήταν υποχρεωτική η διατραπεζική μεταφορά των χρημάτων, όπως εσφαλμένα υπολαμβάνει ο εναγόμενος, απορριπτομένου του συναφούς τρίτου λόγου έφεσής του κατά το αντίστοιχο σκέλος ως κατ’ ουσίαν αβάσιμου. Τα υπόλοιπα χρήματα, μαζί με άλλα που είχαν ήδη αποταμιεύσει οι τότε σύζυγοι, ύψους 83.000 ευρώ, τα κατέθεσαν σε κοινό λογαριασμό στη Συνεταιριστική Τράπεζα ….. στις 10/4/2012 και από εκεί τοποθετούνταν σε προθεσμιακούς λογαριασμούς με σκοπό την απολαβή μεγαλύτερου ποσού τόκων, λόγω προνομιακού επιτοκίου. Από τα χρήματα αυτά η ενάγουσα διέθεσε τα ποσά των 1.500 και των 2.500 ευρώ για την αγορά του ακινήτου-γκαράζ και της ισόγειας ερειπωμένης οικίας στη …….. (Μ.Γ. ……… και Μ.Ο. ……….), αντίστοιχα. Επίσης, με ποσό 50.000 ευρώ από αυτά τα χρήματα η ενάγουσα συνέβαλε στην αγορά του καταστήματος-ηλεκτρολογείου, το οποίο ο εναγόμενος της είχε υποσχεθεί ότι θα μεταβιβάσει στον υιό τους ……., προκειμένου να τον διαδεχθεί στην επιχείρηση. Η ως άνω ένορκη βεβαίωση της ………. κρίνεται πειστική (σε αντίθεση με όσα εν μέρει ανακόλουθα προς τα παραπάνω είχε η ίδια βεβαιώσει στην υπ’ αριθμ. …/2019 ένορκη βεβαίωσή της ενώπιον της Ειρηνοδίκη Ρόδου), αφού προσδιορίζει ακριβέστερα την πορεία των χρημάτων και το ύφος αυτών, αλλά και τους λόγους για τους οποίους η ενάγουσα προέβη στην παροχή του κεφαλαίου αυτού προς τον εναγόμενο, ενώ και ο εναγόμενος σε λίγο μικρότερο ποσό (45.000 ευρώ) προσδιορίζει το αναλογούν στην ενάγουσα μερίδιο από το κατατεθέν στη Συνεταιριστική Τράπεζα …… Μόνη δε η από αυτόν αποσπασματική προσκόμιση φύλλων βιβλιαρίων τραπεζών δεν οδηγεί σε επιβεβαίωση του ισχυρισμού του ότι από το κεφάλαιο των 130.000 ευρώ η ενάγουσα έχει καταθέσει σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό των διαδίκων που τηρούνταν στη Συνεταιριστική Τράπεζα …. μόνο το χρηματικό ποσό των 45.000 ευρώ εκ των 83.000 ευρώ που κατατέθηκε στην τράπεζα στις 10/4/2012, και μάλιστα ο εναγόμενος αναληθώς ισχυρίζεται ότι από το ποσό αυτό 8.000 ευρώ επιστράφηκαν στην ενάγουσα για την αγορά του αυτοκινήτου της, αφού το αυτοκίνητο η ενάγουσα το αγόρασε σε προηγούμενο χρόνο και δη στις 10/5/2011, όπως προκύπτει από την προσκομιζόμενη από τον εναγόμενο άδεια κυκλοφορίας του οχήματος. Με βάση τα παραπάνω, ο εναγόμενος ωφελήθηκε κατά το ποσό των 130.000 ευρώ, ο οποίος τα διέθεσε για την επαύξηση της περιουσίας του και η ενάγουσα μπορούσε εκ των πραγμάτων να συμβάλει και πράγματι συνέβαλε με τον ανωτέρω τρόπο στην επαύξηση αυτή, που ανήλθε, κατά τα προεκτεθέντα, στο ποσό των 287.000 ευρώ, ήτοι κατά ποσοστό 45,30%, ενώ δεν αποδείχθηκε ότι η συμβολή της ήταν σε ποσοστό κατώτερο του ως άνω, πολλώ δε μάλλον του 1/3 ή μηδενική, όπως αβασίμως ισχυρίζεται ο εναγόμενος. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που με την εκκαλούμενη απόφαση επιδίκασε στην ενάγουσα μικρότερο ποσό και δη αυτό των 89.840,04 ευρώ, αντί του μεγαλύτερου ποσού των 130.000 ευρώ, που έπρεπε να της επιδικάσει, έσφαλε στην ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και στην εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει, επακολούθως, απορριπτομένων και των λοιπών (πλην των επιμέρους κριθέντων κατά τα ανωτέρω) λόγων της [δεύτερης υπ’ αρ. κατ. …/2024] έφεσης του εκκαλούντος, με τους οποίους ζητούσε τη μη επιδίκαση σε βάρος του ή την επιδίκαση μικρότερου του ως άνω ποσού ως κατ’ ουσίαν αβάσιμων, να γίνουν δεκτοί όλοι οι λόγοι της [πρώτης υπ’ αρ. κατ. …./2023] έφεσης της εκκαλούσας ως κατ’ ουσίαν βάσιμοι.

Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές οι εφέσεις και: Α] να απορριφθεί κατ’ ουσίαν η από 23/11/2023 (αρ. κατ. …/2024) έφεση και να επιβληθούν στον εκκαλούντα, ο οποίος ηττήθηκε στην έκκλητη δίκη, τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, δεκτού γενομένου του σχετικού νόμιμου αιτήματος που αυτή υπέβαλε παραδεκτώς με τις προτάσεις της (άρθρα 106,176,183,189παρ. 1 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), σύμφωνα με τα οριζόμενα κατωτέρω στο διατακτικό και Β] να γίνει δεκτή κατ` ουσίαν η από 31/7/2023 (αρ. κατ. …./2023) έφεση της εκκαλούσας-ενάγουσας και να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη υπ’ αριθμ· 78/2023 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου (ειδικής διαδικασίας διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση), αναγκαίως δε και κατά τη διάταξη περί δικαστικής δαπάνης που θα καθοριστεί εξαρχής. Αφού, δε, κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο και δικαστεί η αγωγή (άρθρο 535 παρ. 1 ΚΠολΔ), πρέπει να γίνει αυτή εν μέρει δεκτή ως και κατ’ ουσίαν βάσιμη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των εκατόν τριάντα χιλιάδων ευρώ (130.000€), νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση. Τα δικαστικά έξοδα και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας της εκκαλούσας-ενάνουσας, πρέπει, κατόπιν υποβολής του σχετικού, νόμιμου αιτήματος της, να επιβληθούν εν μέρει σε βάρος του εφεσιβλήτου-εναγομένου, λόγω της εν μέρει ήττας του και αναλογικώς προς αυτήν (άρθρα 106,178 παρ. 1,183,189 παρ. 1,191 παρ. 2 και 591 παρ. 1 ΚΠολΔ), αφού συντρέχει μερική «ήττα» του κατά την έννοια των εν λόγω διατάξεων, η οποία προσδιορίζεται από το γεγονός ότι γίνεται δεκτή εν μέρει η εναντίον του αγωγή (ΜονΕφΠατρ 44/2017, 34/2016 αδημ., Κεραμεύς/Κονδύλης/Νίκας, ΕρμΚΠολΔ I [2000], άρθρο 183 αρ. 1 με περαιτέρω παραπομπές), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων : α) την από 31/7/2023 (αρ. κατ. …./2023) έφεση και β) την από 23/11/2023 (αρ. κατ. …/2024) έφεση κατά της υπ’ αριθμ. 78/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου (ειδικής διαδικασίας διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση.

Δέχεται τυπικά τις εφέσεις.

Απορρίπτει κατ’ ουσίαν την από 23/11/2023 (αρ. κατ. …/2024) έφεση.

Επιβάλλει σε βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε εξακόσια (600) ευρώ.

Δέχεται κατ’ ουσίαν την από 31/7/2023 (αρ. κατ. …../2023) έφεση της εκκαλούσας-ενάγουσας.

Εξαφανίζει την υπ’ αριθμόν 78/2023 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου (ειδικής διαδικασίας διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση).

Κρατεί και δικάζει την από 4/2/2022 (αρ. κατ. ειδικής πινακίου μονομελές οικογενειακών-περιουσιακών διαφορών …/4-2-2022) αγωγή.
Δέχεται εν μέρει αυτήν.

Υποχρεώνει τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το χρηματικό ποσό των εκατόν τριάντα χιλιάδων ευρώ (130.000€), νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση.

Καταδικάζει τον εναγόμενο-εφεσίβλητο στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας-εκκαλούσας αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, το οποίο ορίζει σε έξι χιλιάδες πεντακόσια (6.500) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στην Ρόδο σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του με άλλη σύνθεση λόγω μετάθεσης και αναχώρησης της Εφέτη Μαρίας Κατέχη, αποτελούμενη από την ορισθείσα από τον Πρόεδρο Εφέτη, Παρασκευή Χρυσοχόου, και τη Γραμματέα Ελένη Παπαγρηγορίου, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 13 Μαρτίου 2025.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ